Gönderi
İçimizdeki Şeytan
Kitabın baş karakteri Ömer, "Kendi ruhunun pisliğini bu kadar yakından gören bir adam başkalarının temiz olacağına inanabilir mi?" sorusunu kendine sorar.
Ömer, hayatta henüz belirli bir amaca odaklanmamış, entelektüel diye adlandırabileceğimiz bir kesimden birkaç arkadaşı olan biridir. En yakın arkadaşı Nihat ile beraber, parasız ama nitelikli sohbetler yapabileceği ortamlara girebilen ve istediği gibi biri olmak konusunda zorluklar çeken biridir. Her şeyden sıkılan, hiçbir şeye değer verme ve alma güdüsü bulunmayan, salt kötü olmayan ama insani özden uzak bir anti-karakterdir.
Bir gün, kitapta Ömer'in gözüyle yaratılan kirli dünyanın bir umudu olarak tasvir edilen Musiki eğitimi alan Macide adında biriyle tanışır. Ancak kitapta, sosyal yapıda kadın kimliğinin eşit olmadığı erkek egemen bir kültür inşa edilmiştir. Ömer, umut , güzel ve iyi olan ile tanışmak ister.
Ömer, kendini bir kadına bakacak kadar henüz hazır hissetmeden, hayatını Macide ile yaşamak zorunda kalır. Aslında bu, Ömer'in kitaptaki en büyük mutluluğudur. Ancak içindeki şeytan da ortaya çıkmıştır bir kere !
Aşk, Onda her şeyden çok sevdiğini söylediği Macide'ye karşı hiçbir sorumluluk hissiyatı geliştirmemiştir.
"Halbuki bir şeyi seviyorsan ona minnettar olmalısın" öyle değil mi? Fakat Ömer, bu fikirden öylesine uzaktır ki. Nihat için çok sevdiği Postahane'nin iyi kalpli Veznedarı'nı dolandırırken, Macide'ye fedakarlık anlamında hiçbir şey vermemiş ve parasızlık içinde hırpalanmışlardır.
Ömer için belki de bu aşk, sadece kendi ruhunun pisliğini böylesine yakından görmesine yardımcı olmuştur. Hem erkek egemen kültürden etkilenirken hem de aynı zamanda sanat ve entelektüel tabakanın çirkinliklerinin yaşamının bir alışkanlığı halinde olması, onun Macide'ye olan davranışlarını da şekillendirmiştir.
·
66 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.