Gönderi
Kitaplar kimi zaman unutma bahçelerimizdir, sıkıntılı dönemlerde çokça ayrımsarız bunu, o kapağın altındaki dünyaya gereksinim duyarız; çünkü biraz soluklanmak, ruh sağlığımızı korumak önem kazanır. Son dönemde ikinci kez okudum Uzak Dostlar’ı, barındırdığı gizli hüzünden etkilendim. Yazarı Anita Brookner, 1928 – 2016 yılları arasında yaşamış İngiliz romancı ve sanat tarihçisi.
“Oscar Livingstone’u ilk kez sıkıcı bir ortamda tanıdım. Kendisi, ufak bir işyerinde, birkaç sadık ve alçakgönüllü müşterisine hizmet veren bir muhasebeciydi. Yine küçük bir işyeri sahibi olan babam, onunla çalışırdı. Yılda bir kez Southampton Row’daki bürosuna, faturalarımın ve fişlerimin olağan kontrolü için giderdim. Görüşmelerimizde yeni iş kolları ya da yatırımlarla ilgili hiçbir öneride bulunmazdı; ben de bunu olağanüstü rahatlatıcı bulurdum…(…) Oscar inanılmaz derecede kendine benzeyen bir kadınla evliydi. Ara sıra kocasının daktilo işlerini yapmaya geldiği zaman gördüğümde kardeş olduklarını düşünürdüm. Dingin ve hüzünlü bir çifttiler…”
Böyle başlıyor roman. Küçük bir kitabevi işleten, ailesini yitirmiş genç bir kadın Rachel, onun ağzından kısıtlıca kendini, detaylarla Livingstone’ları tanıyoruz. Oscar spor totodan ciddi bir servet kazanıyor, hayatları değişiyor ama nezaketlerinden, gelenekselliklerinden ödün vermiyorlar; az huzurlu, bol kaygılı yaşamlarına Rachel’i de çekiyorlar. Bunda Oscar ve Dorrie’nin kalplerinin yumuşaklığından çok, güçlü duruşundan etkilendikleri Rachel’in, otuzlu yaşlardaki kızları Heather’a yol göstermesi, ona arkadaşlık, gerektiğinde akıl hocalığı yapması isteği öne çıkıyor; iç huzurlarını korumayı amaçladıklarını anlayabiliyoruz. Rachel’e bir dayatmayla değil, incelikli bir yumuşaklıkla iletiliyor talepleri. Rachel de Livingstone’lara ziyaretlerinde bulduğu sıcaklıktan memnun görünüyor. Heather’la bir türlü iletişim kuramıyor, aralarındaki mesafeyi aşamıyor. Heather akıllı mı, saf mı, kurnaz mı, ailesi onun hakkında neden endişeli? Sorumluluklarını üstlenmeye yanaşmayan Heather, evleniyor, kolayca ayrılıyor, annesinin hastalığını önemsemeyip başka bir şehirde, başka bir adamla yeni bir yol belirliyor. Rachel, sırtlandığı sorunlarla sürekli bir şeyleri değiştirmeye, düzeltmeye uğraşıyor; yalnızlığı, yardımseverliğiyle geldiği nokta, insani ilişkilerdeki girdabı, insanın iç dünyasının karmaşıklığını anlatıyor; sakince, etkileyici bir sadelikle. Son sayfalarda, kimse kimseyi değiştiremez, gerçeğiyle yüzleşiyorsunuz ve hayatın işleyişi arasında ne çok çırpınıp durduğumuzla. Kitaplar ölümsüzdür, kitaplar iyi ki var…
·
120 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.