Genelde aklıma ne gelirsem yazarım,içimden ne geçerse pat pat o anki hissayitam göre yazan biriyim.Şimdiye kadar kitap yazmadim,daha çok yaşanmışlıklarımı kitaplastirdim diyor sevgili yazarımız @hakanozkan1979 Sonra başlıyorum okumaya sevginin değerinden çok kendime değer vermeyi öğreniyorum.Ben değerliyim değer görmeyi hak ediyorum diyorum.Sayfalari çevirdikce danışmanları ile ettigi sohbetlere değinen yol gösteren,hiç kimseyle yarışmayacak kadar değerli,aşagılanma izin vermeyecek kadar kendimi bildiğimi,kaybetme korkusunu yaşarken korkunun seni ele geçirmemesi gerektiğini insanın hiç bir zaman kaçmaması gereken duygularin gün yüzüne çıktığını hissediyorum. Hayatınızda size yapılanı değil siz kendinize yaptıklarınızı affetmeye çalışın diyor.Ne kadar haklı insan en çok kendine kıyıyor,kendine zarar veriyor.Bu haklılığı yazılan bir satırı okurken daha iyi fark etmek ise ödül gibi geliyor.Bir babanın kızına yapabilecegi en büyük kötülük kızına sevgisini göstermemesi diyor.Burada o kadar şükür ettim ki kızımın sözü aklıma geldi."babam dan o kadar büyük sevgi görüyorum ki beni kendine her defasında güzel gözleri ile hayran birakiyor.O kadar mutlu oluyorum ve dışarıda biri bana bunu söylediğinde benim buna ihtiyacım yok.çünkü onu bana babam zaten veriyor."der.Kitabin o sayfasını okurken gülümseme den edemedim.Her sayfasin bir keşif yolculuğu olduğunu söylemeden geçemeyeceğim. Bu bitiş durup dururken düşmüyor insanın aklına,yara aldığı yerler kanamaya başlayınca anlıyor insan,her şeyin kocaman bir HİÇ olduğunu. 57 Hiçbir insanın ömrü başka bir insanın egosunu taşıyacak kadar uzun değildir.62 Dünya sevsin seni,senin kendini sevmiyorsan hiçbir zaman iyi hissetmesin kendini.188 Alın yazısı yolun tamamını değil,yalniz yol ayrılmasını verir.Guzergah bellidir fakat viraj ve salaklar yolcuya aittir.O zaman ne yaşamın hakimsin ne de yaşam karşısında çaresizdir.217

Yeniden Biz OlmakHakan Özkan · Olimpos Yayınları · 202395 okunma

·

276 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ayşe Şanlı