spoiler alert Bir şekilde Thanatos'un hamleleri beni rahatsız etti bu kitapta. Seçimler konusundaki kesinliği, '' Ee nerede Nyx'in özgür iradesi?'' dedirtti. Hadi Thanatos'u geç diğerlerinden niye hiç ses çıkmıyordu ki? Mesela şeyden... Zoey'den?? Karakterlerin Thanatos'un hükmü hakkında ''Lan yanlış mı yaptık acaba?'' diye geri dönülmez bir şey yaptıktan sonra düşünüvermeleri... Allah razı olsun gençler ya, valla. Yazılmış olsun diye yazılmış bir kitaptı resmen. Tamam Gece Evi en nihayetinde bir ''ergen'' serisi, fakat kesinlikle okuması keyifliydi. Başlarda. Şimdi ise işlense güzel olacak mevzuların üstünden şöylece geçilip, gereksiz ve aptalca diyalog veya iç konuşmalarla geçiştirilen bir kitap haline gelmiş. Sanki ne kadar ilerlersek ilerleyelim bir türlü hatrı sayılır bir gelişme olmuyor. Zoey'de daha iyi bir karakter gelişimi asla göremiyoruz ve bazen pislik gibi davrandığında bile ona harika davranılması pek gerçekçi gelmiyor. ''Zoey, üzümlü kekim, gel biraz bir şeyler yiyip rahatla o esnada ben de sana kola getireyim. Yine de bize sesimizi kesmemizi söylemek istersen anlarız.'' Hey gidi geyik sürüsünün Erin'i, nasıl da sallanmadın ama. Lan kız öldü aloooo? Tamam koca bir aptala dönüşmüştü ama arkadaşınızdı. (Ki koca bir aptala dönüşmesi de ayrı bir altı boş kalmış olaydı zaten. Neyse.) Son kitaba geldik ama ne Neferet'in gücü, ne kaç kitaptır adı geçen 'eski sihir' hakkında tatmin edici bir şey okuyamadım. Neferet bir aşırı silik ve güçsüzleşmiş bir form oluyor, sonra biraz kan içip toparlanıyor ve muhteşem gücüne geri ulaşıyor falan. Allah aşkına biraz olay, sebep, sonuç, örgü ya. Lütfen. Ve şu kahin taşı kolyesine başlayacağım artık, ısınıyor, soğuyor, bir şeylere sebep oluyor ama ne olduğu belli değil. Son kitapta birkaç cümleyle açıklayıp bırakacaksınız muhtemelen zaten, o yüzden boş verin gerçekten. Gerçekten. Harikalar harikası bir karakter olmayabilir ama Kalona'yı harcıyorlar sanki?.. Eski ihtişamını arar oldum. Ha aklıma gelmişken bir türlü değinemediğiniz Rephaim'in kuzgun formu. Tatlış bir göz kırpma yaptınız ama o kadar, yine tam olarak doyurucu bir şey okuyamadık. Stevie Rae'nin kırmızı vampirlerin Yüksek Rahibesi olması sanki o kadar lafta ki. Onun halledebileceği bir sorun varsa, ''Yürü Stevie Rae, aslansın, kaplansın, sen yüksek rahibesin.'' ama onun dışında Zoey falan baya bir çaylakla konuşur gibi konuşuyor sanki. Ne bileyim ya genel olarak yetkiler, unvanlar, yetenekler olabileceklerinden daha basitleşmiş bir durumda. Aurox'u seviyorum. Bunda kesinlike Heath'i sevmemin etkisi var ama Aurox'un kendisiyle ne kadar ilgisi var ben de anlayamadım. Bu reenkarnasyon olayı kafamı karıştırıyor. Yine de bize 'Zo, bebeğim' cümlelerini tekrar okutma şansı verdi, ki kitapta gülümseten çok az detaydan biriydi. Ama olayın aşk üçgenine dönmesini de tekrar o sağladı ama valla ben yoruldum artık ne yaparsanız yapın. Stark'ı da anlıyorum, Zoey'i de anlıyorum, Aurox'u da anlıyorum ama ne yapılması gerektiğini anlayamıyorum artık. O yüzden siz devam edin. Ve ve ve... Zoey'nin sondaki hamlesi!!!! Aptal mısın kızım sen niye kendini tutuklatıyorsun? Yemin ederim ilk kitapta daha fazla ölçerek hareket eden biriydin niye gittikçe salaklaşıyorsun ben de anlamıyorum. Son olarak, çok küçük yaşlarda başladığım bir seri olduğu için, bu yaşlarımda okuduğumda çiğ kalacağını biliyordum ama buradaki mevzunun yazarların baştan savması olduğunu düşünüyorum. Hem ilk kitapların daha heyecan verici olması hem de yaşım gereği zamanında çok keyif alarak okuduğum bir seri olduğu için bende bir yeri her zaman var. O yüzden ki şu anki özensizliği bir noktada üzücü. Ne yapalım, hayat heheh. Son kitabın daha iyi olmasını umarak yorumumu sonlandırıyorum, herkese iyi okumalar.

İntikamP. C. Cast · Pegasus Yayınları · 20131,010 okunma

·

141 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Rabia Gözel