Suçu resmederken kullandığım fırça darbeleri seni rahatsız edip canını sıkarsa, bil ki kurtuluşun yakındır; zira en başından beri ulaşmayı amaçladığım hedef budur. Ancak burada betimlenen gerçek seni gücendirip yazarına lanet etmene yol açarsa... bil ki, zavallı okur, burada karşılaştığın, asla iflah olmayacak kendi benliğindir.
Diyor ve onu okurken kendisini sertçe eleştirecek olanları daha kitabın en başında uyarıyor yazar.
Açıkçası sadizmin kurucusu Marquis de Sade'ı okumak sürükleyiciydi. Sade ile 
Sodom’un 120 Günü adlı kitabıyla tanışmıştım. Filmini izlemeden önce kitabını okumak istemiştim. İkisini de bitirmiştim ama Sade'ın kendine ait ahlak öğretisi (felsefesi) yarım kalmıştı. Açıkçası bu kitapta da tamamlanmış değil. Hatta işler daha da karıştı demeliyim. Yazarın bu kitabını okumadan önce Sade: Ahlakı ve dini öğretileri umursamadan en iyinin zevk ve acı olduğunu savunan yani hedonist biriydi. Bu kitabını okumamla birlikte onun bir filozof olduğunu daha iyi anladım.
Kitabın ilk hikayesinde dindar karakterlerin ahlak üzerine söyleyişleri kafamı karıştırdı çünkü o birbirinden temiz ve güzel cümlelerde Sade'ın kaleminden çıkmıştı. Yazar çocukluğunu amcasının yanında kilisede geçirmiş olduğundan sadizmin diğer tarafından da konuya oldukça hakim biri. İlk hikayede gereğinden fazla tesadüf vardı, fakat sonsuz uzayda iki taşın birbiriyle çarpışması gibi hayatta her şey tesadüftür.
Sade'ı okumak dinlendirici bir okuyuş değil. Hayır, kesinlikle kolay kolay kimseye tavsiye etmeyeceğim bir kitap. Bazı kitaplar derin olur, okumaya başlar başlamaz anlarsınız bunu. 
Aşkın Suçları öyleydi.
Marquis de Sade tabularınıza bütün gücüyle saldıracak...
Keyifli okumalar.
·
245 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.