"Yaşam ne acı , ne tatlı ; renksiz , kokusuz , dümdüz , anımsanacak değer taşımayan bir yığın küçük olaylar zincirinden başka bir şey değildi . Acılar vardı durmadan anımsanan . Bir de, arada şimşek gibi parlayıp sönen mutluluk anları. Hepsi bu kadar." Türk edebiyatının ilk distopya örneklerinden biri olan Yalnızlar, 1950’li yılların

devamını oku

YalnızlarErhan Bener · Everest Yayınları · 2015103 okunma

··

1.026 görüntüleme

Sevgican

@Scgscg ·

15 Mart 2023 01:27

SELİM İLERİ der ki.. Yalnızlar, taşrada büyük kentten gelmişlerin boğunçlu serüvenine açılır. Çok partili döneme geçiş sürecinde yaşananlar, Yalnızlar'a toplumsal bir arka plan oluşturur, öndeyse, hep bireyin yalnızlığı, bunalımı, çoğu kez trajik sonu. Bir ufuk darlığında buluşan büyük kentliler, ülküleri tükenmiş, hep aynı yarınları yaşayacaklarının algısında, gelgeç kurtuluşu içkide ve cinsellikte ararlar. Oysa çöküş adım adım yaklaşmaktadır. Yalnızlar'ın önemli bir özelliği ayrıntıların dile getirilişindeki ustalığı, titizliğidir. Bir ayrıntı zenginliğiyle sürüp giden eser, tek tek her ayrıntıyı romanın bütünüyle kaynaştıran, her ayrıntıya adeta 'ruh üfleyen bir yazarın emeğini belgeler." Erhan Bener der ki... Gerçekte yalnız olarak yaratılmış insanoğlu. Herşeyi kendisine göre biçimlemiş, herşeyi kendi isteğine göre yorumlamış. Uzaydaki yerini, toplumdaki yerini, kendine göre biçip şekillendirmiş. Aşk, dostluk, arkadaşlık, yardımlaşma bütün bu güzel şeyler, insanın bunlara kendince bir değer verdiği, belki de bilinçsiz bir çıkar duygusuyla bunlara bağlandığı, inandığı sürece var.*** Sevgili Zeynep birlikte keyifli bir okuma yaptık. Az okunmuş bir kitap.. Umarım daha çok okuyucusu olur.

Z.K

@ZeynepK08 ·

15 Mart 2023 01:46

Gerçekte yalnız olarak yaratılmış insanoğlu. Herşeyi kendisine göre biçimlemiş , herşeyi kendi isteğine göre yorumlamış. Uzaydaki yerini, toplumdaki yerini , kendine göre biçip şekillendirmiş . Aşk , dostluk , arkadaşlık, yardımlaşma bütün bu güzel şeyler , insanın bunlara kendince bir değer verdiği , belki de bilinçsiz bir çıkar duygusuyla bunlara bağlandığı, inandığı sürece var. Bener çok güzel ifade etmiş burada . Her insan kendine göre yargılar, değer verir , bağlanır , inançları doğrultusunda hayata tutunur , bazen acı çeker , acılarını bile insan zaman zaman kendisi belirler , bazen sonuçlarına katlanır dayanılmaz acılar çeker , bazende psikolojik bunalımlar yaşar ve bunu kendi canıyla öder . Hayat böyle can acısıyla tatlısıyla ...