Travmasız bir miras... ;)Eğer avucunuzun içine iyice bakarsanız orada ebeveynlerinizi ve atalarınızın tüm nesillerini göreceksiniz. Onların hepsi şu an yaşıyor. Her biri, bedeninizde mevcuttur. Siz bu insanların her birinin devamısınız...
Neden böyleyim ki, diye düşündüğümüz olur sık sık. Ya da bu döngü ne zaman son bulacak? Şu an hissettiğimiz duygular ve yaşadığımız bazı can sıkıcı olayların nesiller boyu devam eden bir döngü olduğunu fark etsek... Yaşamımıza farklı bir açıdan bakabilir miyiz acaba? Şu an üstesinden gelemediğimiz bir döngü ya nesiller öncesindeki bir travmadan kaynaklıysa? Travma nesiller boyu aktarılıp bizim üzerimizde de etkisini gösteriyorsa? Ve siz bu kitabı okuyarak o döngüyü kıracak kişi olarak seçilmişseniz... Hem çocuklarınıza hem de torunlarınıza paha biçilmez bir hediye sunacak kişiyseniz...
Evet tam olarak seçilmiş kişi olabilirsiniz bu kitabı okuduğunuz zaman. Birçok ya da hiç farkeder mi, en ufak bir kişisel gelişim metni, diyaloğu karşınıza çıkmış ve sizler bir an duraksamış bunu okuyup dinlemişsinizdir. Yaşamış ya da hali hazırda yaşadığınız olumsuzluklara çare olmasını temenni etmiş olabilirsiniz. Bunu sadece kendinizi iyi hissetmek için yaptınız değil mi?Bir sonraki güne daha Bi huzurla uyanmak için, belki de gece uyuyabilmek için... Ne mutlu size bunu başarabiliyorsanız eğer. Çünkü kısmen yapmış olduğunuz bencillik ileride çocuklarınıza ruhsal bir kalıtsal olarak miras kalacak. Siz o gün iyileşmek istediğiniz için bunun tedavisine karşılık verdiğiniz için ruhunuz arındı ve geleceğinizdeki her kuşağa eksik bir travma aktarmış oldunuz.
Fakat bir yerde duraksamanız gereken bir şey var. Her yaşadığınız depresyon da bir önceki nesilden gelmiş bir sonraki nesile aktarılmış olmayacak elbetteki de. Şimdi siz aşk acısı çekiyorsunuz diye kızınız ve oğlunuz da mutsuz birliktelikler yaşamayacak. Bunda hem fikir olalım lütfen. Lakin kitaptan yola çıkarak örnekverecek olursam eğer, büyükbabanız vahşice katledilmiş, henüz yaşarken ateşe diri diri atılarak öldürülmüştür. Ve şimdilerde siz yaşadığınız her zorlukta kendinizi yakarak intihar etmeyi düşünüyorsunuz. İşte size kalan travma deyim yerindeyse böyle bir şey olmuş oluyor. Dipnot olarak, büyükbabamın yaşadığı bu travma babama değil bana kalmış. Bazen hayatın şansını da şanssızlığını da siz değil geçmişten gelen paha biçmek istemediğimiz mirasımız karar veriyor.
Kitap bittiğinden bu yana düşüncemden çıkmayan tek şey bana olanların geçmişte bir yarası var mıydı acaba sorusu... Ben en iyisi mi geleceğime ve şimdime odaklanmalıyım. Belki de bu kitabı okuyup bana katacağı tek nokta iyileştirmem gereken geleceğim(iz)dir.
Zihnimde yer edinen, hatta alıntıladığım yerler oldukça mevcut... Evet bu benim sorunum olabilir dediğim yerler bile oldu. Hepsini attık cebimize yola devam ediyoruz. Kimler eşlik edecek bilmeden.
Seninle Başlamadı, benimle son bulmayacak....