Yazarın bilgi birikimi ve olaylara farklı açılardan bakabilme becerisi bir araya geldiğinde, ortaya harika bir eser çıkmış. Tarih, din, mitoloji, arkeoloji, nöroloji ve psikoji harmanlı tadı damağınızda kalacak, okurken sizi bilgiye aç olduğunuzu hissettirecek, hiç sıkılmadan okuyacağınız bir kitap. Olaylar sizi Tarsus'un tarih kokan sokaklarında, nefes nefese bir yolculuğa çıkartıyor. Tarsus'ta yapılan bir mağara dalışı Amerika'lı araştırmacı Ellen'ın ölümüyle sonuçlanmıştır. Dalışa katılanlardan biri olan Kaya, o gün yaşadıklarını başka tehlikelere gebe olduğunu hisseder ve adını koyamaz. Tarsus'un en güçlü kadınının "biricik" oğlu Jeoloji Mühendisi Kaya Kocadolap; "Vahşi hayvan çığlıkları duydum, dans eden bir kadın gölgesi dev bir yılana dönüştü ve beni boğmaya kalkıştı!" dese kim inanır? Daha fazla spoiler vermeden gelin şimdi bu tarih kokan kente bir göz atalım. :) Tarsus denince; akla ilk olarak, Şahmeran ve Eshab-ı Kehf geliyor. Başı kadın ve kuyruğu yılan olan Şahmeran, yılanların şahıydı. Efsaneye göre bir gün Cemşat adındaki bir oduncu, yeraltında yaşayan Şahmeran'ı görmüştü. Şahmeran onu öldürmeyip mağarasına kabul etmişti. Günler geçtikten sonra Cemşat mağaradan ayrılıp evine gitmek isteyince Şahmeran dayanamayıp ona izin vermişti, ancak yeryüzüne çıkınca varlığını kimseye söylememesini istemişti. O sırada Şah hastalanmış, iyileşmesi için veziri tarafından Şahmeran'ın etinden yemesi salık verilmişti. Cemşat vezir tarafından sıkıştırılınca Şahmeran'ın yerini ağzından kaçırmıştı. Onu bulup etinden Şah'a yedirdiklerinde Şah iyileşmişti. Ancak mağaradaki yılanlar Şahmeran'ın öldüğünden habersizdi. Bunu anladıkları gün Tarsus'u basacaklardı. Eshab-ı Kehf ise; çok tanrılı dönemde tek tanrıya inandıkları için Hıristiyan inancından olan Yemlina, Mekselina, Mislina, Mernuş, Sazenuş, Tebernuş, ve Kefeştetayuş adında yedi genç, putperestliğe dönmeyi kabul etmez. O dönemin Rum Hükümdarı tarafından eziyet görürler. Hükümdar, putperestlik dinine bağlı kalmalarını, aksi takdirde kendilerini öldürteceğini söyler. İnandıkları fikirden vazgeçmeyen gençler kaçmaya karar verir. Yolda bir çobana ve köpeğine (Kıtmir) rastlarlar. Çobana durumu anlatınca, çoban onları saklanmaları için bir mağaraya götürür. Kaçtıklarını anlayan hükümdar askerleri peşlerine takar ve onları mağarada bulurlar. İçeriden çıkamasınlar ve ölsünler diye, mağaranın ağzını taşla kapatırlar. Rivayete göre; gençler 300 yıl sonra uyanır ve acıktıklarını hissederler. Yemlina'yı şehre ekmek almaya gönderirler. Şehirde Dakyanus zamanından kalma paradan şüphelenen halk ona nereden geldiğini sorar. Yemlina insanların ona inanması için, onları mağaraya götürür. Ancak, bekleyen arkadaşlarının kalabalıktan korkmaması için, önce kendi girer mağaraya. Bir süre sonra, kimsenin gelmediğini gören halk mağaraya girer. Mağaranın içinde gördükleri sadece yedi yavru kuştur. Bu yüzden burası Yedi Uyurlar (Eshab-ı Kehf) Mağarası diye anılır. Bu efsanelerin yanı sıra; Tarsus, Kloapatra'nın Mark Antonius ile karşılaşıp dillere destan bir aşk yaşadığı yer. Kleopatra Kapısı adıyla bir kent kapısı hâlâ ayakta. Yıldızlar geçidi gibi bir tarih... İskender, Sezar, Çiçero, gelmiş bu kentte daha ne olsun. Aziz Pavlus'un doğduğu yer için söylediği gibi, "Tarsus hiç de önemsiz olmayan bir kent." Peki siz hâlâ bu iliklerine kadar tarih kokan Tarsus'u görmediniz mi? O zaman yılanlar uyanmadan Tarsus'u görün derim. :)

Yedi UyananlarYonca Eldener · Mona Yayıncılık · 201866 okunma

·

154 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

1doludünya