Gönderi
Kitabı başlarda odaklanamama gerekçesiyle bırakıyor olabilme ihtimali kitabın sonu ile birlikte kendime resmen hakaret ettirdi. Bu kitabı bırakabilmeyi nasıl düşünebilir insan ? Muazzam bir eser. Her yönüyle klasik. Tadı damağımda kaldi desem yeridir.
Kitap, neleri barındırmıyor ki. Gerçekten betimlemelerin bu denli başarılı olması, teknik bilgilerin bir hayli yoğun olmasına rağmen okuyucuya bu denli başarılı bir şekilde aktarılması, birçok unsuru içinde barındıran, komplike bir yapıya sahip olması , sonu ile beni dumura uğratması ile bu kitap hakkında saatlerce konuşmak, kitabı irdelemek isterdim. Sonu ah sonu... Sonu beni bitirdi. Ah o gemide ben de olsaydım... Sanırım Gillat'nın kendine uygun gördüğü son, meşhur "Aşk için ölmeli aşk o zaman aşk " şarki sözünün tam manasıyla karşılığı. Dramatik. Acıtıcı.
Fazla spoiler vermek istemiyorum ama hassas kalpler için sakıncalı bir son.
Victor Hugo'nun denizcilere ithaf ettiği bu harika eser, denizciliğe ilgisi olan kişileri bizden çok daha fazla etkileyecektir eminim. Bizi bu denli etkiledi ise onlara nasil tesir eder kestiremiyorum.
Doğayla iç içe ve de doğaya karşı verilen amansız mücadelenin yorgunluğunu okurken ben içimde duydum. Bu tamamen yazar başarısıdır. Betimlemeler ile, duygu ile okuyucuya bunu aktarabilmek Victor Hugolara yakışacak şeylerdir. Özellikle kayalıklarda geçen zaman, verilen amansız mücadele, ahtapot kısmı vs vs gerçekten okuyucuyu kitabın başına çeken unsurlar. Ahtapotla verilecek savaş anlatılacak derken ahtapota dair sunulan sayfalarca teorik bilgi, ne tür anlamlar içerdiği falan gerçekten yetkinlik alameti sayfalar.
Victor Hugo'nun Notre Dame'ın Kamburu , Sefiller'i kadar esamesi anılmayan bu kitap bence ikisinden de önde bir güce ve çekiciliğe sahip. Yazarın farkli alanda yazmış olduğu bu eser her anlamda başarı ile söz edebileceğimiz yetkinliğin ürünü. Okuyun efendim. Kaçırmayın.
·
105 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.