Gönderi

109 syf.
·
Not rated
·
Read in 25 hours
Beyaz Geceler (F.Dostoyevski)
Merhaba dostlarım! İncelemesini yapacağım kitap bir Dostoyevski klasiği değil; kesinlikle değil. Şöyle ki, kitabın arka yazısını okuduğumda zaten anlatı şeklinin bizim alıştığımız "Dostoyevski karanlığı"yla uzlaşmadığına dair bir ön bilgi edinmiştim. Fakat başlarda, özellikle karakteri kısaca tanıma aşamasında bir kaç kez "Eyvah, yine mi yoksa" dediğim oldu. Fakat sonradan kitabın yazarının kim olduğunu dahil hatırlamamaya başlıyordum nerdeyse. Bu anlatış tarzını ve olay örgüsünü klasik rus hikaye ustalarında (örn: Turganyev, Çehov, Tolstoy) görebilirsiniz. Fakat Dostoyevski'yi hep bu kabilenin uzağında gören bir rus edebiyatı aşığı olarak diyebilirim ki, bu bizim bildiğimiz o adam değildi. Hatta belki yanılıyorum ama Franz Kafka'nın "Milena'ya mektuplar"ında bu anlatış tarzını tattığımı hatırlıyorum; (Biraz sitemkar ve belki de az şiirsel) Hikayeye geçersek (Spoiler) Hikayenin en güzel yanı tabii ki, de hayatın olağan akışına uygun olmasıdır. Bu yüzden "Tamam, bu bir Dostoyevski klasiğiydi, ikna oldum" diyebildim, sonunda. İsimsiz bir anlatıcının başlarda yaşamış olduğu yalnızlık, ki burda karakterin yaşca küçük olduğunu çok açıkca seziyorsunuz ve her gördüğüne aşık olma huyuna katlanıyorsunuz bir nevi. Kahramanımız, Nastenka adında 17 yaşındaki bir kızla sadece dört gece geçiriyor ve her gece ayrı bir paragraf açılarak, bir başlık altında anlatılıyor. Nastenka'nın hikayesi, kahramanımızın hikayesi ve her ikisinin birlikte olduğu bir hikayeyi okuyorsunuz. Müthiş yanı o ki, yine her bir hikaye, hatta her bir duygu size "ah yaşadım, evet" ya da "evet, şahidi oldum" söyletebiliyor. Nastenka "hiç umudu kalmadı" diye gösteriliyor ama ben Nastenka'nın umudunun her zerresini hissedebildim. Yaşadım ki, bu kadar net söyleyebiliyorum bu kitabı sevdiyimi. Sonu belki şaşırttı, belki şaşırtmadı bilmiyorum. Sonlara doğru hikaye için bir son bile düşünmedim. Kitabın en başından sonuna kadar sadece tek bir şey için adadım kendimi. O da tabii ki, karaktelerin düşünceleriydi. Ne de olsa bir Dostoyevski kitabı okuyorum değil mi?
Beyaz Geceler
Beyaz GecelerFyodor Dostoyevski · Ren Kitap · 202075.1k okunma
·
1 plus 1
·
145 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.