Bir yürek tanıdım.
Ay doğumuna yakın sonbaharda gelmiş dünyaya,
Üşüyordu bedeni, titriyordu ruhu,
Dudakları suskundu,
Gözler solgun, yaşamı bırakmış,
Hayattan umutsuz,
O işte o serçe yürekli seni tanıdım.
Çok yorgun,
Siyahın karası yazılmış gibi,
Hayatı fırtınalar ortasında bırakılmış,
Bir tek başına yapayalnız,
Sakladığın gözyaşı damlasına rastladım.
Rastlayalı geceler ağır geliyor bana,
Senden önce;
Nice kalplerin içini gördüm.
Tam da tüm kapıları kilitlemiştim ki
Seni gördüm..
Yaşatmak için,
Yaşama geri döndüm...
Serçe yüreğim konsa omuzlarına,
Beslesem seni,
Baharımdan biraz,
Güneşimden biraz,
Taşısam yükleyip kanatlarına,
Ben sana, sen bana
Kalan yarınlarımıza
Bir umudu birlikte beslesek
Versek onu geceye ve aya saklasak,
Sabahı beklesek,
Sonra yeni doğan güneşle desek...
Merhaba...
Bir dostun kaleminden