"Serin rüzgârlara pencereni aç!
Seyret de ağaran rengini ufkun
Mahmur gözlerinde süzülsün uykun.
Bırak, saçlarınla oynasın rüzgar,
Gümüş çıplaklığı bir başka bahar
Olan vücudunu ondan gizleme...
Ne varsa hepsini boyun, saç, meme,
Esirden dudaklar okşasın sevsin.
Mademki geceden daha güzelsin
Bu süzgün çehrenle bir hülya kadar.
Acı bir gülüşle gölgede sular
Büyük ve esrarlı çağlıyor dinle,
Sanki bir ağlayan kalp var derdinle
Bir kalp ki teselli nedir bilmemiş,
Döktüğü yaşları kimse silmemiş.
Sükût bir kadife örtü üstünde
Bu ses yükseliyor başlayan günde
Ve örtüyor perde perde her yeri.
Gümüş leylâkları, kızıl gülleri
Altında sabahın, ufuk çöküyor.
Bir geniş çizgiden şafak söküyor
Ve yükselen güneş ince bir duman
Mahmur gözlerini kırpıştırarak
Sende güzelliği selâmlıyor bak!"
Sayfa 120 - Dergâh Yayınları, 11.baskı-Ekim 2011Kitabı okudu