Edith "talihsiz" "bahtsız " "kader kurbanı" "kötürüm" " zavallı" bla bla bla.. Edith şımartılmış, kaba saba, konversif, agresif, depresif, histerik, suisid eğilimli bla bla bla.. Netice Edith yürür yürümez, yaşar yaşamaz bilemem ama( çünkü kitap daha yüz sayfa sürecek,inceleme için erken davrandım) bizim toy delikanlı Teğmen baya bir hayat dersi alacağa benziyor Kekesfalva yavrusu Edith sebebi ile yaşadıklarında.. Eski yıllarda acımak ve merhamet duyguları aynı anlamı taşır imiş insanlar için.. Öyle mi dersin bugün de?.. Sanmam.. yine de merhamet olgunlaşmamış henüz yirmibirinci yüzyılda diye düşünüyorum.. Merhamet, bir saygı,sevgi, hoşgörü, iyi niyet veya , kıvılcımı ile ruhta yanan meşale olmaz mı sorarım size ?! Bu meşalenin alevleri olimpiyat meşalesi taşıyan sporcular gibi düzgün duruş gerektirmez mi? Zahmetli değil midir meşaleyi taşımak? Örnek bir aydinlanma ve aydınlatma şekli değil midir ? Evrensel değil midir? Merhametin ne olmadığını öğreten bir dizi soru sorduruyor kitapta okuduklarim.. Aksi gibi hem merhametin ne olduğuna dair çıkarımlar otomatikman zihinde canlanıyor.. Hani yanlış olanı düşünürken doğru ile 180 derece eşitlemek ve aynı doğrusal noktada sonsuz doğrular geçirmek gibi geometrik olarak .. :)) Çok ta takılmayın incelememe.. Fen mezunu kafası işte .. Kitap öyle ahım şahım keyifli bir metin değil.. Aksiyon az.. ben aksiyonsuz roman okuyunca sıkılıyorum.. şansıma da bu aralar öyle oldu.. Bu bitsin Balzac - Goriot Baba okuma niyetim var... Şöyle kalabalık karakter kadrosu bolca deli dolu insan betimlemesi... Stefan Zweig yazısı ilk okuduğum kitap ... Kader ... Keyifli okumalar diliyorum.. :)

MerhametStefan Zweig · Altın Kalem Yayınları · 19886,2bin okunma

··

229 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

NB