Gabriel García Márquez’in “Benim Hüzünlü Orospularım” adlı kitabı, Yasunari Kawabata’nın “Uykuda Sevilen Kızlar” kitabından “Hoşa gitmeyecek hiçbir şey yapmamalısın, diye yaşlı Eguşi’yi uyarmıştı handaki kadın. Parmağını uyuyan kadının ağzına sokmamalı ya da ona benzer bir şeye kalkışmamalıydı.” alıntısıyla kitaptan haberdar olup merak ettim. Gabriel García Márquez’in romanı Yasunari Kawabata’nın romanına göre daha eğlenceliydi. Kişi kadrosundaki zenginliğin yanında Márquez’in büyülü gerçekçiliğinin de bu duruma katkısı büyüktü sanırım. Márquez’in kahramanı daha yaşlı olmasına rağmen Kawabata’nın “Egushi”si kadar çaresiz görünmüyordu. Bir genelev düşünün. Sadece erkeklikten kesilmiş yaşlı beylere hizmet veren bir genelev. Ve çalışanları da bakire kızlar olsun. İlaçla uyutulmuş kızlar… İşte Uykuda Sevilen Kızlar romanı, ağırlıklı olarak böyle tuhaf bir genelevde geçmektedir. Romanımızın kahramanı altmış yedi yaşındaki Egushi bir gün arkadaşı Kiga ile sohbet ederken bu tarz bir genelevin varlığından haberdar olur ve sık sık bu geneleve uğramaya başlar. Kızların uyutularak yaşlı erkeklere sunulduğu bir ev. Kitabın anlatıcısı da bu evi ziyaret eden yaşlı bir adam. Her ziyaretinde, yanında gencecik bir benden derin bir uykudayken, kendi iç dünyasında yolculuğa çıkıyor. Anılarını, yaşadığı ilişkilerini yeniden anımsıyor. Sadece yanında uyuduğu kızların saflığında kendi kaybettiği saf duyguları yeniden hatırlıyor. Yaşlı Egushi, benliğiyle uzun sohbetlere dalıyor. Kimi zaman şeytanı da katılıyor buna. Kitabın sonlarına doğru Oidipus kompleksini de görüyoruz. Hayata, ölüme, cinselliğe ve topluma dair bir kurgu.

Uykuda Sevilen KızlarYasunari Kawabata · Çaba Yayınları · 1988352 okunma

·

99 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

storyofreader