Aslında masumiyetin yok edilmesi gerektiğini söylemek
etik açıdan yanlıştır, çünkü yok edilmesi gerektiğini söylediğimiz
an dile getirmiş oluruz; masumiyetin ancak suç ile yok
edilebileceğini unutmamızı etik bize yasaklar. Bu nedenle,
masumiyetten bir dolaysızlık olarak söz etmek, mantık açısından
kendini bilmezlik, bunun buharlaşmasına seyirci kalmak
da küstahlıktır; bir başka açıdan bakarsak, insan bunun
ne olduğunu anlayacak kadar estetik duyarlılığa sahipse,
anladığı şey de uçup gitmişse, o kişi geistreich [akıllı] biridir
ve konuyu unutur.
Âdem’in suç yüzünden masumiyeti yitirmiş olması gibi,
her kişi de onu aynı biçimde yitirir. Eğer onu suç ile yitir
miş olmasaydı, yitirdiği masumiyet olmayacaktı; suç işlemeden
önce masum değildiyse de, hiçbir zaman suçlu olmamıştır.
·
7 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.