Jane! Benim bahtsız mürebbiyem!
Uzun zamandır okumak istediğim eserler arasındaydı 
Jane Eyre. Nihayet artık ertelemekten sıkılıp okudum. Benim için eşsiz bir maceraydı.
Biraz kitaptan bahsedeyim sizlere. Yazarın yazdıklarının etkisinde kaldığı çok belli. Ana karakterimiz Jane Eyre. Jane, küçük yaşta anne babasız kaldıktan sonra teyzesi ve birbirinden şımarık üç çocuğu ile yaşamaya başlıyor. Tabi buna yaşamak denirse. Sığıntı gibi, fazlalık gibi… Bir süre sonra Yatılı okula gidip öğrenim görmeye başlıyor. Öğrencilik hayatı bitikten sonra aynı okulda öğretmenlik de yapıyor. Daha sonra ise bir konakta küçük bir kıza mürebbiyelik yapmaya başlıyor. Asıl olanlar burda o konakta… O konağın efendisine aşık olmasıyla başlıyor olaylar.
Şimdilik kısa bir özet geçtim. Devam edip büyüyü bozmak istemiyorum. Ama size şunu rahatlıkla söyleyebilirim ki kitabın her cümlesini yaşadım. Ve bu zamana kadar geciktirdiğim için kendime kızdım.
Mükemmel betimlemeler var eserde. Okudukça kendinizi kaptırıyorsunuz. Zaten son zamanlarda bir İngiliz bir edebiyatı aşkı tutmuştu beni. Jane Eyre sayesinde daha da alevlendi.
Demiştim ya konağın efendisine aşık oldu diye. İşte ondan sonra başladı trajediler, yarım kalanlar, gerçekler, kalp kırıkları…
Kitabı iki kısımda incelemek mümkün. Birinci kısım aşktan önce, ikinci kısım aşktan sonra. İlkinde Jane’nin acılarla dolu çocukluğunu okuyoruz. Beni burda en çok sarsan Helen’in ölümü oldu. Oysa ne çok sevmiştim Jane ile muhabbetlerini. İkincisinde… bu kısım için kelimelerim kifayetsiz kalıyor. Anlatamıyorum. Çünkü ancak okurken yaşamakla anlaşılabilir. Benim küçük mürebbiyem aşkı da acısını da tattı. Ama aşkın her zaman galip gelmesi beni mutlu etti. En çok sonlarını sevdim eserin. Hem mutlu hem hüzünlü bir son oldu.
Bu kadar açıklamadan sonra kitaba bayıldığımı anlamışsınızdır mutlaka. Bu yıl içinde en beğendiğim kitaplardan oldu. Hatta bir çılgınlık yapıp bir daha okuyabilirim:)
·
1,057 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.