Kitaba başladığınızda bu adam ne diyor tarzı ön yargılı cümleler kurabilirsiniz. Ama sabır ve özveriyle okunması gerekiyor. Eser günlük tarzında yazılmış ve her günlük bir diğer günlükten oldukça farklı yapılara sahip olabiliyor. Bu günlükler basit olayları ya da durumları da barındırmakla beraber çoğunlukla edebî değeri yüksek metinleri de içeriyor. Kitabın başında Pevase' nin sanat, edebiyat, şiir, tiyatro, kadın, aşk, yalnızlık ve intihar gibi konularda yaptığı değerlendirmeler sık sık yer alıyor. Bu değerlendirmeler zaman zaman soyut gelebiliyor. İlerledikçe kitabın tadı artıyor. Bazen aktardıkları hakkında "ne kadar da ben" dediğiniz oluyor. Çünkü yazarın çoğu söylemi içten ve yaşanmışlıklara dayanıyor. Şiire, edebiyata, kadınlara, aşka, yalnızlığa, intihara çok farklı bir bakış açısı getiriyor. Onun bir arayışta olduğunu seziyoruz satırlardan. Yazar hem yapıcı hem yıkıcı. Kesin yargıları olsa da buna hayır demenin zor olduğu bir gerçek. Sayfalar ilerledikçe onun yaşayan değil yaşamak için uğraşan, amaçlarını günden güne yitiren, acı çeken ve intihara meyleden biri olarak görüyoruz. Pevase her şeyden önce güçlü bir kalem bunu kitabın başında anlıyorsunuz. Ama o bir şair de aynı zamanda. Bir çevirmen, bir eleştiri adamı. Eleştirdiği konu farketmeksizin görüşünde haklılığı olan, sırf eleştirmek için eleştirmeyen yeri geldiğinde öven bir yazar. Kimi günlüklerde Micheal de Montaigne gibi deneme tarzında yazılara imza atmış olması onun fikirlerinin bağımsızlığını ve haklılığını gösterir nitelikte. Pevase, kendi deyişiyle "hayattan hiçbir şey beklememeye alışmıştır; ne yaptığı bir iş ne de çektiği çektiği acı için bir karşılık umar." Yazarın yer yer Nietzsche'vari üslubunu fark edeceğinizden eminim. Ne dediğini anlamak için bir kaç kez okunması gereken cümlelere tanık olacak ve kavradıktan sonra kendinizi de o ifadede bulacaksınızdır. Sanki Pevase bildiğiniz ama ifadede sıkıntı çektiğinz iç sesiniz olacak. Bir diğer ifadeyle iç sıkıntınızın adıdır Pevase. Kitabı okumadan önceki sen ile okuduktan sonraki sen aynı olmayacaktır. Sizi daha olgun, olanların ve olmayanların farkında, hayatı deneyimlemiş ve (acı) gerçeklerin daha fazla farkında olan birine bürüyecektir. Klasik günlükleri unutun. Bu bir yetişkin düzeyinde yazılmış olmasına karşın asla bir (edebiyata) başlama eseri olmadığı apaçık ortada. Sıkı okurlar kitabı çok sevecektir. Dünya edebiyatının en büyük isimleri de Pevas'nin günlüğünde kendilerine yer buluyor. Pevase onların eserlerine başka açılardan bakmamızı sağlıyor. Yazar Homeros, Marcel Proust, Leopardi, Lev Tolstoy, Arthur Schopenhauer, Stendhal, Charles Baudelaire, Ernest Hemingway, Franz Kafka, Arthur Rimbaud, Edgar Allen Poe, Petrarca, William Faulkner, Goethe, Balzac ve Boccaccio başta olmak üzere daha birçok yazar ve şair hakkındaki görüşlerini açıkça ve titizlikle dile getiriyor. Pavese'nin kitapta övdüğü ve en çok etkilendiği isimler ise şüphesiz ki William Shakespeare, Dante, Platon, Dostoyevski ve ünlü filozof Friedrich Nietzsche'dir. Özellikle Dosyoyevski ve Shakespere'in eserleri ve düşünce dünyalarından uzun irdelemeler yapılıyor. Friedrich Nietzsche'nin: “Uçuruma uzun süre gözlerini dikersen o da senin içini görür.” sözüne karşılık kendisi de; “uçurumdan kurtulmanın tek yolu ona bakmak, derinliğini ölçmek ve kendini o boşluğa bırakmaktır.” der. Sonuç olarak Pevase bir çok büyük yazar, şair ve filozofu okumuş, görmüş- geçirmiş, anlamış, değerlendirmiş ve iyi kötü yanlarını açıkça belirtmek istemiştir. Bunları bilen bir yazarın eserinin de bir arayış ve boşluk içinde olmasını garipsemek olmaz. Kısacası; Pevase -tür ayrımı yapmaksızın- iyi bir okur. Son olarak Pevase, acının kitabını yazmış bir yazardır. Nitekim edebî kariyerinin zirvesine ulaşmış, Strega Ödülü'nü almıştır. Ama kötü giden ilişkileri, yalnızlık ve boşluk hissi onun hayata tutunmasına engel olmuştur. Bu nedenlere bağlı olarak Torino' da bir otel odasında 21 adet uyku habı alarak hayatına son vermiştir. Hayatı acı çekerek geçen yazarın ölümü acıya karşı alınan bir zafer gibi. Ödülu ise hâlâ hayranlıkla okunuyor olması. Pevase kitapta yer yer eski eserlerine ( Çalışmak Yorar, Ay Ve Şenlik Ateşleri, Senin Köylerin) atıfta bulunur. Bunları önceden okumuş olmak size daha anlaşılır bir okuma sunacaktır. Okurlara tavsiyem Pevase'nin bu eserini Charles Baudelaire ( Kötülük Çiçekleri ), Stendhal, Dostoyevski ya da Tazer Özlü gibi yazarlarla birlikte çapraz veya çift çapraz okuma yapmaları. Böylece daha anlaşılır ve zevkli bir okuma olacağını söylemek mümkün.

Yaşama UğraşıCesare Pavese · Can Yayınları · 20212,031 okunma

·

4 artı 1'leme

·

293 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.