"Güzeldim güzel olmasına ama mutluluğu, kaçışı elinden alınmış bir güzellik neye yarar?" Yunan mitolojisinde Galateia: Pygmalion, kendine uygun bir eş bulamayan, alçakgönüllü bir yontu sanatçısıydı. Yaşadığı yerdeki kadınlar Venüs’e saygısızlık göstermiş, tanrıçanın gazabına uğramışlardı. Pygmalion, sonra kadınsız yaşamaya karar verdi. Kendine fildişinden bir yontu yaptı. Ardından bu yontuyu benzersiz bir kadın biçimine soktu. Ne yazık ki yaptığı bu heykele âşık oldu. Bir gün Venüs’ün kutsal günüyken, Pygmalion adaklar adadı ve tanrılara şöyle bir duada bulundu: …Siz tanrılar, Bir kadın verin bana, elinizden gelir bu, Benzesin bu fildişi kadına, onun gibi olmasın, Yardımcım olsun… Pygmalion evine dönüpte her zamanki gibi sevgilisine sarılıp onu öptü. En son öpücükte ürktü. Çünkü heykelin dudakları sıcaktı. Dışarıdan vuran güneş ışığından mıdır diye düşünüpte heykelin yüzüne baktığında gördü gülümseyen, yanakları al al olmuş sevgilisini. Bileklerine dokundu, kalp atışını hissedebiliyordu. Canlanmıştı Pygmalion’un yapıtı. Bir kızları oldu. ... Yunan mitolojisinde bu şekilde geçen Galateia'nın öyküsünü Madeline Miller bu öykü kitabında yeniden yazmış. Feminist bir yorumu diyebiliriz çünkü buradaki öykü yukarıdaki anlatımla bazı farklar taşımakta. Oldukça kısa olması ve yüzde doksan illüstrasyonlardan oluşması nedeniyle kendimizi kaptırmamıza yeteri kadar zamanımız olmuyor çünkü hemen bitiyor. Buna rağmen oldukça keyif alarak okudum. Yazıları okuduktan sonra illüstrasyonları okumak için ise fazladan zaman harcadım. Keyifli miydi? Kesinlikle. Ancak Ben Kirke okuduktan sonra büyük beklentilerle okunursa hayal kırıklığı yaratabilir.

GalateiaMadeline Miller · İthaki Yayınları · 20222,991 okunma

·

135 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Mila