Gönderi
#okudumbitti
Yıl başladı başlayalı , kurtulamadığım reading slumplardan sonra ,şükürler olsun attım üzerimdeki ataleti Arka arkaya yorumlar gelecek bundan böyle ,tabi dönem bittikçe ağırlaşan, sınav haftalarında saçımdaki aklara her geçen gün yenisini ekleyen derslerimden fırsat bulursam Bu kadar serzenişten ve dertleşmeden sonra gelelim 54 günde (evet,kınayan bakışlarınızı görür gibiyim ) bitirdiğim kitabıma...
70'li yıllarda çocuk olan Ayfer Tunç, o yılların ansiklopedisini yazmış desem yalan olmaz...Bir bilim insanı titizliğiyle , sosyal hayatın tüm sınıflarda nasıl yaşandığından,adetlerin, geleneklerin,hayata giren çıkan yeni alet edevatların,düğünlerin, cenazelerin ,eğitimin, aşkın kısacası yaşamın tüm inceliklerini cümlelere dökmüş...80'lerin sonunda doğup,90'larda çocukluğunu yaşamış biri olarak rahatlıkla söylüyorum,çocukluğuma döndüm... "Aa evet bu oyunu hatırlıyorum,evet biz çocukken böyleydi derken buldum kendimi okurken...Hayatımız 2000'lere kadar yavaş çekim ilerlemiş,bunu farkettim.70ler 80ler 90lar birbirinden biraz farklı olsa da temelde sosyo kültürel yapı bozulmadan, aynıyle süre gelmiş.Biz çocukken de sokakta oynardık, turfanda meyveleri heyecanla beklerdik , bir yere misafirliğe gideceksek,annemiz önden bizi yollar "Müsait olup olmadıklarını" sordururdu, misafir geldiğinde ikramdan sonra tabak içinde sabunlu bez sunardık, cenaze evlerine yemek pişirip götürür,eğer yakınımızda cenaze varsa en azından 7'si çıkana kadar tv açmaz,müzik dinlemezdik...Bu ve buna benzeyen binlerce detay,beni alıp o günlere götürdü adeta...
2000 sonrası doğanlara yer yer vayy be ,yok artık dedirtecek ama biz ve bizden önceki kuşağa geçmişimizi yeniden hatırlatacak,kaç yaşında olursa olsun okurunu kah tebessüm ettirecek ,kah hüzünlendirecek bilgi dolu bu kitabı herkese tavsiye ederim
·
89 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.