Tanıdığım yeni yazarlardan, sevgili Sirya kendisini duruşuyla, davasıyla idealist bir kadın olarak kanıtladığına inanıyorum. Üstelik, yaşı küçük olmasına rağmen kendi çağdaşlarına öncülük edecek nitelikte olması onu imtiyazlı kılıyor bence.
İlk kitabi "isimsiz kadınlar" deprem sürecinde elime ulaşmıştı,malum durumun psikoljik süreci nedeni ile kitabın ağır gelebileceğini düşünerek bekletmiştim. İyi ki de öyle yapmışım.Çünkü konusu çok hassas olan hayatları barındırıyor.
Kitab, yedi farklı hikayeden oluşuyor. Her hikaye, bir kadını ele alsa da, tüm hikayeler ortak bir noktada acı çekiyor. Daha trajik olan ise hikayelerin gerçek hayatta yaşanmış olmaları.Bu anlamda kitap okuyucuyu sarıyor.Sarmakla da kalmıyor,kadın bedeninde adice hak sahibi olmaya çalışanlara, lanetler yağdirmamak için,öfke kontrolünde de okuyucuyu zorluyor. Ve sonra oturup, kadınlığıyla sınanmış tüm kadınlar için göz yaşı dokesi geliyor insanın!
Bir solukta okunacak nitelikte bir kitap. Uslub bakımından gayet sade ve anlaşılır. Hatta, karşınızda birinin ağzından dinliyormusunuz gibi samimi bir anlatım hissediliyor. Gerçeklik affilli sözlere ihtiyaç duymuyor zaten.
Dil kuralları bakımından çok detaya girmek, değerlendirmek gibi bir niyetim yok. Yeni bir yazar olduğu için yanlış, eksik, hatalı şeylerin olması tabii muhtemel. Kendisini daha fazla gelistirecegine, eksiklerini zamanla tamamlayacagina inanıyorum.
Bittikten sonra, içten içe ne çok önyargılarımız olduğunu, her toplumun, edindiği kültürlerin nasıl zehirlediğini ve ne yazık ki bu durumun asla değişmeyeceğini üzülerek düşündüm.Tarihten bugüne değin,değişmemiş bir şeyin bundan sonra değişebileceğini "ummak istiyorum"!
Çok çok acı ki insana insan olarak değil, kadın - erkek olarak bakmış toplumlar, doğu-batı çatışmasını da doğuracak dil, ırk, kültür gibi ayrımcı yaklaşımlardan da nasip almış maalesef. Kitap bunlara da değinmiş ancak daha çok odağı kadın üzerinde toplamıştır. Cinsiyet algısı, ayrımcılığı, kadına olan bakışı ve beraberinde getirdiği felaketleri ( namusun yalnız kadına atfedilmesi vs ) kendi elleriyle beslemiş bir dünya! Tuhaf olan ise , ne yaşanırsa yaşansın bariz bir suçlusu olmayan bir kültürün, çarpıklığı altında kalmış durumdayız! O kadar muzdarip bir insanlık ki, inanın neyi nasıl ifade edecegimi bilemediğim bir konu bu...
Üzgünüm sevgili Azizler, hazırsanız okuyun derim. Esen kalın.
