"Abdullah b. Mübarek bir gün yolda gidiyordu. Önünde birkaç koyunla giden bir çoban çocuk gördü. Ona aciydi ve kendi kendine, Zavallı, çocuklukta çobanlık yaparsa büyüdüğünde Allahu Teala'nin ibadet ve marifetine nasıl erişir? Gideyim, ona Allah'ı tanımakta bir mesele öğreteyim, diye düşündü Çocuğa yaklaştı:
- Evladım, Allahu Teala'yı bilir misin, diye sordu.
Çocuk,
-Kul sahibini nasıl bilmez, dedi
-Allahu Teala'y ne ile biliyorsun?
-Bu koyunlarımla.
-Bu koyunlarla O'nu nasıl bilirsin?
-Bu birkaç koyun çobansız işe yaramaz. Bunlara su ve ot verecek, kurttan ve diğer tehlikelerden koruyacak biri lazımdır. Buradan anlarım ki kainat, insanlar, cinler, hayvanlar, canavarlar ve bu kanatlı kuşlar bir koruyucuya muhtaçtır. Bu binlerce çeşit mahlûkatı korumaya kadir olan Allahu Teala'dan başkası değildir İşte bu koyunlarla Rabbimi böylece bilirim.
-Allahu Teala'yı nasıl bilirsin?
-Hiçbir şeye benzetmeden bilirim. Böyle olduğunu nereden bildin?
-Yine bu koyunlardan
-Nasıl?
-Ben çobanım. Onların koruyucusuyum. Onlar benim korumam ve tasarrufum altındadırlar. Onlara dikkatle bakıyorum. Ne onlar bana benzerler ne de ben onlara benzerim. Buradan, bir çoban koyunlarına benzemezse Allahu Teala'nın da elbette kullarına benzemeyeceğini anladım.
Abdullah bin Mübarek,
-İyi söyledin, buyurdu, ilimden bir şey öğrendin mi?
-Ben bu sahralarda nasıl ilim tahsil edebilirim, dedi çocuk
-Peki, başka ne öğrendin?
-Üç şey öğrendim: Gönül ilmi, dil ilmi ve beden ilmi.
-Bunlar nelerdir? Ben bunlan bilmiyorum.
-Gönül ilmi şudur: Bana kalp verdi, kendi marifet ve muhabbetini kalbime yerleştirdi ki bu kalp ile O'nu bileyim. O'nun sevdiklerine gönlümde yer vereyim, sevmediklerinden uzak olayım.
Dil ilmi şudur: Bana dil verdi ve dili, zikretmenin, O'nun isimlerini anmanın yeri eyledi. Bununla O'nu hatırlatanları dile getirmeyi, O'ndan bahsetmeyen sözlerden uzak olmayı ima etti.
Beden ilmi şudur ki; bana beden verdi ve onu kendine hizmet yeri eyledi. Böylece O'na hizmet olan her şeyi yaparım, hizmet olmayan şeyi ise bedenimden uzaklaştırırım.
Abdullah bin Mübarek, hayretle,
-Ey çocuğum! Evvelki ve sonraki ilimler, senin bana bu öğrettiklerindir, buyurdu."
🌿
·
36 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.