Bu tür bir iyileşmeyi açıklamak, tanımlamamıza da yardımcı olacaktır. Bazı Kutsal Kitap örnekleri, insan ruhunun nasıl bozulabildiğini ve onarım sürecinin nasıl başladığını göstermektedir. Ruhun iyileştirilmesine ilişkin bir bakış açısına sahip olmadan önce bazı noktalara değinelim. Ruhun iyileşmesi, kişinin yaşantısındaki tüm diğer alanları ve kişiliğini etkiler, ancak her rahatsızlık kişinin günahına bağlanamaz.
"Öğrencileri İsa'ya, “Rabbî, kim günah işledi de bu adam kör doğdu? Kendisi
mi, yoksa annesi babası mı?” diye sordular.
İsa şu yanıtı verdi: “Ne kendisi, ne de annesi babası günah işledi. Tanrı'nın
işleri onun yaşamında görülsün diye kör doğdu."
(Yuhanna 9:2-3)
Ruhun iyileşmesi kişinin ruhsal yaşantısının -Tanrı'yla ilişkisinin yenilenmesi ve onarılması demektir. Ruhun hastalığı, kişinin kendi günahından kaynaklanır. İlk ve en büyük iyileşme, gerçek bir tövbeyle Mesih'e iman edildiği zaman gerçekleşir. Kişi kurtuluşu aldığında, ruhu iyileşmeye başlar; ardından bağışlamaya devam ederek ruhsal sağlığını korur.
....
1) Kişi kurtulduğu zaman Tanrı'nın Ruhu'yla yaşam bulur.
"Rab'le birleşen kişiyse O'nunla tek ruh olur."
(1. Korintliler 6:17)
Ruhsal olarak yeniden doğar.
"İsa şöyle yanıt verdi: “Sana doğrusunu söyleyeyim, bir kimse sudan ve
Ruh'tan doğmadıkça Tanrı'nın Egemenliği'ne giremez."
(Yuhanna 3:5)
Mesih'te yeni bir yaratık olur.
"Bir kimse Mesih'teyse, yeni yaratıktır; eski şeyler geçmiş, her şey yeni
olmuştur."
(2. Korintliler 5:17)
Ruhsal iyileşmenin gerçekleşmesi için bunlar temeldir.
2) Tanrı'yla ve O'nun halkıyla olan ilişkimize (tapınmaya, duaya, Kutsal
Kitap çalışmasına ve beraberliğe) gereken özeni göstermemek, gizli
günahlardan tövbe etmemek ve bazı tutsaklıklar, imanlının yeniden
ruhsal rahatsızlığa yakalanmasına neden olur.
3) Ruhun hastalığı, kişinin yaşamında o denli sayıda alanı etkiler ki, sık sık
zihinsel (bazen cin kaynaklı) duygusal, bedensel ve toplumsal sorunlar
yaratır.
4) a-) Bu tür temel hastalıklar, günahın itiraf edilmesiyle (ayna görevi
gören Tanrı'nın Sözüyle, bir tanıklık, öğretiş ya da şefkatli bir danışman
yoluyla) başlar.
"Tanrı sözünü yalnız duymakla kalmayın, sözün uygulayıcıları da olun.
Yoksa kendinizi aldatmış olursunuz. Çünkü sözün dinleyicisi olup da
uygulayıcısı olmayan kişi, aynada kendi doğal yüzüne bakan kişiye
benzer."
(Yakup 1:22-23)
Her şeyden önce günah ışığa çıkar.
b) İtiraf duası edilir.
c) Tövbe yalnızca sözle değil eylemle ortaya konulur (örneğin, çalınan
bir malın yerine konulması)
d) Matta 18:18 ve Yuhanna 20:23'ü temel alan bağışlama duyurusu
yapılır. ( İsa'nın Matta 9:2'de yaptığı gibi)
e) Tanrı'nın bağışlaması kabul edilir.
5) Ruhun bu şekilde iyileşmesi, kişinin yaşamındaki diğer düzeylerde de iyileşme sağlayacaktır.