ALİ İHSAN İLE OTURURKEN
İnsan sürekli sorgular hayatı,
Sorgulamıyorsa yanılmıştır.
Kaplumbağa yolu şaşırmıştır,
Şahin korkmuştur.
Bu böyledir uzun uzadıya giderken,
Çelişkili kalabalıktan kaçarken.
Insanın dibinde dururken uzakta arar mutluluğu,
Merhabayı esirger zamanla.
Kuşlar, horozlar meydan okur sabaha,
İnsan bunu sadece normal görür.
Normal görülen sadece hep kaybedilmişliktir,
Kaybedilmişliği aslında arasa bulur.
İnsan avunacak şey arar,
Kör kurşundan,
Yalan yanlış insanlardan.
İnsanlar yalanla kurulu ruhi coğrafyasında,
Matemlere kurban gider,
Bilemez, kestiremez hep bu beynin yorgunluğu.
Ne yapacağını bilmeden bir yolda,
Sadece gidiyorsun.
Sebepsizlik boğazına sarılmış bir ölüm,
Kokusundan merhameti unutur fani.
Şimdi bismillaha gelecek ömür,
Bakışırken göz göze, umut umuda...
İnsan sürekli sorgular hayatı,
Sorgusunun içinde yanlış düşünceler,
Yorgun geceler.
İnsan sürekli birilerini eleştirmeyi sever,
Ama o eleştiri de aynası vardır,
Kendi özgür iradesiyle murdarladığı.
Kaygının ta derinliğine hazırız bugün,
Bir sabahın koynundan kalkıp giderken.
Mutluyuz bazen kavşağı dönerken,
Umutluyuz beş dakikalık yakılan sigarada,
Sessizliği bile şüpheli sokaklara,
Yarınlara bugünden merhaba.
Beklenti üzerine kurulu dünyada,
Bir şeylere her zaman hazır durumda.
Bunun stresiyle bomba gibi ortalıkta,
Birbirimize zarar vermeden açabilsek bahara,
Kapılar bize aralanır belki.
Bizim olmayacak düşlerle oynaşıp yürümek yaşamdan habersiz sokaklarda.
İnsan sürekli sorgular hayatı,
Dünyevi âleminde.
Çıkamayınca işte öyle dımdızlak kalır ortada,
Bir hareketli müzik yatıştırır ortalığı,
Günün acı uyanışında.
Hep milletin derdini izleyerek...
Kendine var olduğunu zannettiği dünyada yaşıyor insan,
Bir kalıpta gördüğünü eleştiriyor faydasız,
İsteksizlik havuzunda çırılçıplak yüzerken,
Durulanmayı unutuyor rüzgârla,
Üşütecek İstanbul'un her gün yeni doğan silâh atışına.
Sağ sol mezarlık unutulmuşluklardan,
Yol üstü dertle döşenmiş kasisler.
Trafik ışıklarında kadın haykırmaları,
Lastiklerde vicdansızlık,
Önünden geçtiğin mahalle de tutarsızlık,
Hayaller biniyor o koca otobüslere.
Sakinlikten hâllice beklenti var şimdi bir amcanın gömlek cebinde,
Namazında duaların misafirliği.
Ince ince akıl okumalar,
Siyasî kargaşalar,
Bismillahın sonrasındaki dua bu,
Birbirini tanımadan düşmanlıklarda.
Yanlış sorguluyor bazen insan hayatı,
Vardığı yere göre.
Tutturduğu sözde,
Kimden ne duyacağına habersiz.
Yanılgılar doldurulmuş cüzdanın bir köşesine,
Bunlarla alışveriş elden ele...
Bakalım bugün neyin habercisiyiz?
Ayaklarımız neyden haber salar?
Bismillah kapısı açılınca,
Nasıl gideceğiz koşa koşa?
Kapanmasa bulutlar,
Ardında yarınlar var.
Bir belediye durağı,
Karşısında insan üreten fabrika.
Ayarı bozuk psikolojinin,
Tamiri köprü altında.
Yarını merak eder,
Bunu loş reklâmlarda arar.
Beni sarmış bir hayal,
Güzellikten ödünç alan.
Sabahın ilk ışığına şahit,
Açılmış hafif bir şarkıyla çalan.
Gençler uyanırken mamur,
Bir yaramazlığın viraneliğinde.
Bu şiirler aslında bir büyük şahsiyet,
Herkesin hayatında var olan,
Herkesin içinden gelen.
Evvelsi günden güzel haberler alınmış,
Yarının da buna gurbet düşmüş gibi,
Öteki günün paketinde yeni bir hayat.
İnsan aslında idrak edebilir,
Neyle karşılaşacağını.
Şu yolu giderken,
Bin bir Şeytanla karşılaşır bazen.
Ruhevi dünyasında,
Beklentiye mazhar olarak.
AYKUT BARIŞ ÇELİK
·
55 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.