Eşsizdi.Kitabı okurken kendimi buldum. Çocukluğumdaki herkes vardı; Tsubasa, Usta Splinter, Tolga Abi.. Akıcı bir dil ve üslupla çok güzel kurgulanmıştı. Özellikle karakterlerden Faysal a bayıldım. Faysal ın bilgisi, mücadelesi, emeği taktire şayandı. Orkun için çok üzüldüm. Darbe üstüne darbeler alan ama her şeye rağmen küllerinden doğan birisi. Sevdiği kadının ve arkadaşının ihanetini tam kabullenmişken Ersoy un bir kötülüğünü daha gördü. Bu da bizlere şunu öğretir çocukluğumuzdaki hiçbir düşman ileride bizim dostumuz olamaz. Orkun un yaşadıklarını kendi yaşamıma çok benzettim. Tabii Orkun benden bin kat daha güçlü :) En yakın arkadaşının ölümü hele ki kendi yerine ölümü gerçekten çok acıydı. Ama en zor kısım bende Tomris ın intihar etmesi ya da ölümüne intihar süsü verilmesi... İntihar benim biraz hassas noktamdır belki de ondan. Kitapta bu kısımda saatlerce ağladım. Tomris çok güçlü, mücadeleci ,dediğim dedik ve özgürlükçü bir kadındı. Böyle kadınların ölmesi değil de ölümsüz olması gerekir. Savaşlarını kazanması gerekir. Böyle kadınların yorulmaması gerekir. Herşeye rağmen Tomris le tanışmak güzeldi. Keşke ölmeseydi. Orkun acıların güçlendirdiği biri olarak yoluna devam eder. Sanırım artık başına gelen hiçbir olaya da şaşırmaz. Bu ne ki ben neler gördüm atlattım falan der herhalde. Bunu demek de en çok onun hakkı :) Karakterler haricinde kitap içeriğinde çok fazla genel kültür bilgileri mevcut. Bu kitabı okuyan bir insan tarihten edebiyattan tutun da birçok şey hakkında akılda kalıcı bilgi sahibi olabilir. Gerçekten kitabı okurken ne kadar emek verildiğinin hakkını insan anlıyor. Günümüzde her kesime hitap eden herkesin kendini bulacağı ve kapattığında üzerinde uzun uzun düşüneceği türden etkili bir kitap. İncelemin sonlarına gelirken kitaptaki en sevdiğim alıntıyı da paylaşmak istedim :
" Neden herkes beni görünce yolunu değiştiriyor? Hatta çoğu zaman beni görmüyorlar bile. Ben hangi ananın ağzından tükürük misali geldim ki bu dünyaya? Doğduğumdan beri lüzumsuz, istenmeyen bir varlığım. "
Sanırım bu sözler bize insan olmayı insanca davranmayı hatırlatıyor. "Yaratılanı severim, Yaradan'dan ötürü . " der Yunus Emre. Biz de sevelim. Kimseyi hor görüp yok saymadan hayata tutunalın gerekirse birbirimizin elinden tutalım.
Demem o ki dostlar bu kitapta çok güzel duygular, bilgiler var. Oğuz hocamızın emeğine sağlık.
