“Hayata neden hep bir pencereden baktığımı bir anlasam…”
Algernon’a Çiçekler, arka kapağından da anlaşılacağı üzere Algernon adındaki bir laboratuvar faresinde test edilmiş olan zeka seviyesini artıracak bir deneyin, zeka seviyesi çok düşük olan bir insanda uygulanmasını anlatan bir kitap.
Kitabın ilk sayfalarından itibaren Charlie’nin yazdığı ilerleme raporlarını okuyor, onu gittikçe daha yakından tanıyor ve yaşadığı değişimde ona eşlik ediyoruz. Akıcı ve oldukça güzel bir anlatıma sahip olan bu kitapta sayfalar adeta akıp gidiyor. Charlie’nin düşüncelerinin, inişli çıkışlı duygularının, hareketlerinin değişmesini biz de geçmişi gibi bir pencereden izliyoruz sanki. Çok yakınız ama bir türlü ulaşamıyoruz.
Değişen sadece Charlie de olmuyor. Etrafındaki insanların, sadece arkadaşlarının değil doktorların bile davranışları Charlie ile birlikte değişince insanın hangi konumda olduğunun bir önemi olmadığı anlaşılıyor. Birinden daha iyi olma hazzını ve onu ellerinden kaybetmekle kalmayıp o hazzı yaşatan kişiyle yer değiştirmeyi, konumu ne olursa olsun kimsenin kaldıramadığını berrak bir şekilde görüyoruz.
Kitabın, geçmişe dönüşler başta olmak üzere pek çok noktası oldukça yaralayıcıydı bana göre. İnsana derinden dokunabilecek noktalar okuyucuya ustaca sunulmuştu. Belki kitabın sonunda neler olduğunu biraz daha okumak isteyebilirdim ama tam olarak bitmesi gerektiği gibi bittiği hissini de atamıyorum içimden. Benim için tek eksisi daha uzun olmamasıydı sanırım. Biraz daha derine inmek, daha içsel konuşmalar okumak isterdim ama kitabın tümüne bakınca, bir eksiği olduğunu zannetmiyorum ve kesinlikle bir şans verilmesi gerektiğini düşünüyorum.
“Bana neler oldu? Neden dünyada bu kadar yalnızım ben?”
Algernon'a Çiçekler 
Daniel Keyes
·
70 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.