."Sürekli değişen, hiç kalıcı ve samimi olmayan insan ilişkileri. Şeytan görsün hepsinin yüzünü!" Günümüzde insan ilişkileri tamamen çıkar ve bireysellik üzerine kurulmuştur.(İstisnalar kaideyi bozmaz :) Kafka bu eserinde insanın yalnızlıgının iliklerine kadar hissedildiği ara sıra kız kardeşi ona destek olup sahiplenildiği hissedilsede aslında onunkide çıkar ilişkisine döndüğünü gözlemledim.Temelde en yakınımız olan ailemiz bile bizim farklılıklarımıza karşı cephe alıp bizim bu farklılığımızı benimsemediği durumlar hayatımız içinde yaşadığımız olagan şeylerdir. Eserimiz bizi ilk başta çok garip bir ortamda karşılıyor.Gregor bir sabah işe gitmek için uyandığında kendisini bir böceğe dönüşmüş buluyor.İşin garip tarafı bu haliyle uzunca bir süre işe gitmeye çalışıyor heralde bu durumu yadırgamıyor.Bu halinin bir rüya oldugunu sanıyor.Ama farkına vardıkdan sonra işe gitmek için adeta kendisiyle savaşıyor ve sürekli Gregor'un yakındığı durum işin sıkılıgından ve patron kavramının baskınlıgının üzerinde duruyor.Dönemin şartlarını düşünürsem endüstri sanayinin geliştigi dönemde yoğun kapitalist üretimin dinamiklerinede dikkat çektigini sanıyorum.İşinden kovulma tedirliği,böcek olmasına rağmen hala iş konusunda nasıl hesap verilebilirim çabasıda bunu kanıtlar. Sonunda ise insanın aslında kendisinin çaresizliğe düştügünde en yakın insanların bile destek olmadıgında ortadan kaybolup unutulacagımızı unutmamalıyız.Kitapta aslında bana hayatın çelişkisinide hissettirdi.İnsanın aslında yalnız olduğunu aynı zamanda yakınımızda bizi destekliyecek insanlarında olması gerektiğini düşündürdü.Bu düzlem arasında gidip gelen bir gerçeklikte yaşıyoruz. Sözün kısası uzun romanlara verilen bu minik arada ilaç gibi gelen bir öykü oldu.Kendimi hala bir böcek olarak hissetmem dışında sorun yok :) İyi okumalar dilerim sayın okurlarrr..

DönüşümFranz Kafka · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2022225,5bin okunma

·

17 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Burak Usta