Arthur Schopenhauer (1788-1860), Alman filozoflarının ilklerinden olduğu gibi benim de felsefeye duyduğum ilginin başlangıcı olan kişidir. İnsan hayatının acılarla dolu olduğunu, ıstırap ve can sıkıntısının her zaman hayatımızda olacağını savunur. Bana göre onu bu karamsarlığa iten yalnızlığıydı. Ve yalnızlığı aynı zamanda onun böylesine bilge bir ruha sahip olmasının sebebiydi. En sevdiğim filozof olması, onu tarafsız bir şekilde eleştirmeme bir kerte engel olacaktır. “Okumak, yazmak ve yaşamak üzerine” kitabı ise okuduğum ilk eseriydi. Düşüncelerimi allak bullak eden, üzerine saatlerce düşündüren bir eser.. “İnsan mutluluğunun iki temel düşmanı: ıstırap ve can sıkıntısı”; ihtiyaç içerisinde bulunmanın ıstırabı, sahip olunması gerekenden fazla şeye sahip olmanın ise can sıkıntısını ürettiğini savunur Schopenhauer. Bu nedenle, hayatta her şeyde denge kurulmalıdır. Istırap ve can sıkıntısından kurtulmanın yolu ise sanatla ve münzevi bir yaşamla meşgul olmaktır. Schopenhauer mutlu insanı şöyle tanımlar; “En mutlu insan, içindeki zenginliği kendisine yeterli olan ve varlığını idame ettirmek için dışarıdan ya çok az ya da hiçbir şeye ihtiyaç duymayan insandır” “Okumak ve kitaplar üzerine”; Schopenhauer, çok okumanın insanı aptallaştırdığını savunur çünkü insan okurken yazarın düşüncelerini takip eder. Sürekli okumak, düşünmeye zaman bırakmaz ve düşünmeyi köreltir, bu sebeple insan, okuduğu şeyi sindirmek için durup düşünmelidir. Ayrıca okuyucunun en yeninin peşine değil tüm zamanların en iyisinin peşine düşmesini ister. Okumak için ayrılan zaman, büyük kafaların eserleriyle doldurulmalıdır. “Yazarlık ve üslup üzerine”; Tüm yazarların ve yazar olmak isteyenlerin okuması gereken bir bölüm. Schopenhauer yazarları ikiye ayırır; sırf ele aldığı konu için yazanlar ve sadece yazmak için yazanlar. İkinci gruptaki yazarların amacı sadece para kazanmaktır ve bunlar dilin yıkıcılığını üstlenenlerdir. Okunmaya değer yazılar, bir yazarın kendi kafasından çıkan, kendi müşahedelerinden doğan yazılardır. Bir yazar, düşüncesi yazmak için kalemi eline alır. Kalemini eline alıp elbet aklıma bir şeyler gelir diyerek yazmaya oturanlar gerçek yazarlar değildir. Gerçek yazarlar kalemsiz düşünürler. Schopenhauer “insan ancak kendi düşüncelerinin kaynağı kuruduğu zaman okumalıdır” diyor. Benim felsefeye ilgi duymamı sağlayan bu eser eminim ki sizler için de pek çok şey değiştirecek, yeni bakış açıları kazandıracaktır. Schopenhauer’ın diğer eserlerinde buluşmak dileğiyle. Kitapla kalın

Okumak, Yazmak ve Yaşamak ÜzerineArthur Schopenhauer · Say Yayınları · 20133,687 okunma

·

320 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Asu