Kitap bir öykü kitabı. İçinde kısa kısa bir sürü öykü var. Zaten kitap da kısacık. Kısacık ama içinde türlü duyguları barındırıyor. Başta yine anlamadım kitabın beni ne kadar etkilediğini. Ama sonra bazı öykülere tekrar döndüm ve tekrar döndüm ve tekrar dön... Olay öyküleri değil bunlar. Karakterinin ruh halini yansıtan öyküler. Belki de en çok bu yüzden sinsice sarstılar beni. Belki de en çok bu yüzden sevdim onları. Başkalarının iç dünyalarını olduğu gibi görebilme imkanını kitaplar dışında nerede elde ediyoruz ki hem? Hep bir şeyleri saklama çabası gerçek hayat. Ama kitaplarda öyle değil. Ne diyorduk? Kısa öyküler. En uzunu dört sayfa civarında olmak üzere, çoğunluğu tek sayfalık öyküler yer alıyor kitapta. En beğendiğim öykü de, Matruşka isimli 4 parçadan oluşan anlatıydı. İlk parçada yazar sevdiği kişiye dair olan tüm hislerini, düşüncelerini, beklentilerini anlatıyordu. İkinci parçada, ilk kısımdaki bazı sözcükleri silerek dile getiriyordu içindekileri. Üçüncü parçada biraz daha eksiltiyordu kelimelerini. Ve son parça iki kelimelik bir özetti. Matruşka isimli bu anlatının içeriğinden bahsetmeyeceğim. Sarsıldığımı dile getirmem yeterli. Beni sarsma nedeniyse yazılışındaki manidarlıktı. Birini sevdiğimizde aklımızda ona dair koca bir dünya oluşuyor. Sevdiğimizi düşündüğümüz kişiden bağımsız olarak, içinde kendi düşünce ve beklentilerimizi barındıran, aslında tam da onlardan oluşan bir dünya. Dünyamız o oluyor. Sevdiğimizi düşündüğümüz kişi o dünya oluyor. Ona baktığımızda kendimizi görüyoruz çünkü. Çaresizliklerimizin çaresini belki. Ama süslerden arındırdıkça hislerimizi, cümlelerimizi sadece nesnesi ve yüklemi kalana kadar eksilttikçe yavaş yavaş fark ediyoruz sevdiğimiz asıl şeyi: Düşüncelerimizdeki kişi mi, yoksa karşımızdaki o kişi mi? Bazen iki kelimelik bir cümle koca bir paragraftan daha anlamlı oluyor çünkü. Özetle, yine beğendiğim bir kitabını okudum yazarın. Üslubunu, bakış açısını ve kitaplarına verdiği isimleri gerçekten sevdim diyebilirim. Özellikle de kitap isimlerini :) Tam başucu kitabı olmalık bir kitap Kediler Güzel Uyanır. Ben her ne kadar oburca okuyup bitirsem de... (23.02.21 tarihli yorum yazımdan)

Kediler Güzel UyanırYekta Kopan · Can Yayınları · 20161,497 okunma

26 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

İlkay