Vakti zamanın da bir adam, bir başka binayla paylaştığı bahçesi olan bir evde yaşar. Bahçeler ortak, binalar ayrı.Adam evinde işiyle o kadar meşgul ki, bir kez bile bahçeye dönüp bakmamış. Bahçe çer çöpten, ölmüş bitkilerden, tenekeden geçilmiyor.
Bir gün yan binaya bir kadın taşınıyor, kadının evdeki ve kendi işleri bitince bahçe dikkatini çekiyor, bahçesini düzeltmeye karar veriyor.Kadın kendi tarafındaki ölmüş bitkileri topluyor, yenilerini ekiyor, çimler seriyor, birkaç haftaya bahçesi mis gibi oluveriyor.
Kendi tarafı bittikten sonra, yan tarafın halini görüp burayı böyle bırakmayayım diyor ve adamın tarafını da düzenlemeye başlıyor.Aynı kendi bahçesi gibi cennete çeviriyor, mis gibi çiçekler, yemyeşil ağaçlar. Şans eseri bunu camdan gören adam bahçeyi çok beğeniyor.
Adam bahçeden çok memnun yaşamaya devam ediyor. Birkaç gün kadın bahçeye yeniden çıkıyor, bahçeye farklı şeyler ekmek istiyor.Kendi tarafına da adamın tarafına da farklı farklı ağaçlar dikiyor. Adamın tarafına ektiği ağaç şeftali ağacı olunca ipler kopuyor.
Bu adamın hayatta en nefret ettiği şey şeftaliymiş meğer, derhal kapısına dayanıyor kadının.Bugüne kadar bir kez dahi iletişim halinde bulunmadığı bu kadına derhal o ağacı oradan sökmesini söylüyor.Kadın üzülüyor, ama sessiz sedasız ağacı söküp atıyor.
Madem istemiyor bir daha da ilgilenmem bahçeyle diyip onun tarafına asla ilişmiyor. Adamın bahçesi birkaç hafta içinde yeniden çöplüğe dönüyor. Gelelim ana temaya.Ben hikayeyi okur okumaz, adamın ne kadar kaba olduğunu düşündüm. İnsan bir teşekkür ederdi diye çıkışmıştım.
“Sınırlar” dendi. Bahçede bir çit yada benzeri bir şey yoktu. Adam teşekkür edebilirdi, ama rica etmemişti ki.Sınırlar, kimse istemedikçe birinin bahçesine girmeye, ve sırf siz istediniz diye düzenleyip teşekkür bekleme hakkınız yok. İnsanların bahçelerinden çıkın arkadaşlar.
İstenilmeyen bi konu hakkında emek sarf edip yahut bir başka deyişle içinizden geldiği gibi yaptığınız şeyler için teşekkür beklemeye kimsenin hakkı yok ki kaldı ki sizin olsun. İçinizden gelen karşınızdakini mutlu ediyorsa bu zaten bir mutluluğun teşekkürüdür,,, :))
Mutluluğun teşekkürü; karşınızda ki kişininin bu durumdan hoşnut kalmasıdır. Ufak nüanslarla size belli etmesidir. Her iletişim sözlü değildir, tıpkı her teşekkürün beklentiyle bir olmadığı gibi.
teşekkürler.
·
32 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.