Doğuştan şanslı olacaksın demişler... Kahramanımızda, doğuştan kaybedenlerden... Küçük yaşta ailesini kaybetmiş, evlenme çağına geldikten sonra, görücü usulü bir evlilik yapmıştır. Bir şirkette servis şoförü olarak çalışır. Ta ki; sisli, karanlık bir yolda iki çocuğa çarpana kadar... Bunu kaldıramaz. İşten atılır, açlıktan küçük çocuğunu kaybeder... Bir kere düşmeye gör! Çevrende ne dost kalır, ne arkadaş... Bir gün karşılaştıkları Masum ile bir işe başlar. Artık adı Öncü'dür. Yaptıkları iş ise; tecavüzcüleri, kendilerinden güçsüz olanlara zulmedenleri, küçük suçlardan az bir cezayla kurtulanları öldürmektir. Masum ile kahramanımız nasıl tanıştı? Kahramanımız, ailesine kavuşacak mı? Yaptıkları işte, onlara kimi öldüreceklerini, suçunun ne olduğunu söyleyen kimdi? Çok severek ve sorgulayarak okuduğum Çürüme kitabını naçizane tavsiye ederim. İki kül çıkartıldı evin içinden: Kardeşim ve annem. İşte onları görünce yandı çocukluğum. Yandı ve oyundan çıkartıldı. İnsanın kızması bile bağlılıktandır. Artık söylenmeyi bile azaltmış karım. Söylense de samimi sesler çıkmıyor. Yıkıntılı bir gençlik, bir şekilde toparlanır; yeter ki yıkıntı çocuklukta olmasın. Yokluğun tam ortasında, sonsuz bir hiçliğin içinde yaşamak için yüzleşiyorsun. Hayatta kalma seviyesinde bir yaşamak hak etmediğini ama buna mecbur olduğun halde bunu beceremediğini görüyorsun. Bir bebek, iki minik kız çocuğu ve bir oğlan çocuğu, hayatta var olan her şeye imrenirken ve onları dünyaya getirenlerden yalnızca bunlardan bir ikisini isterken, dünyaya getirenlerin ekmeği zor bulabiliyor olması görülebilecek en hazin manzara! Çürüyen şeyler çöpe atılır. Ben de kendimi çöpe attım. "Suçum neydi benim? Hiçbir suçum yok. Hayatta yaptığım hiçbir şeyi bilerek yapmadım. Sadece yaşadım. Maruz kaldım, anlıyor musun? Ben seçmedim hiçbir şeyi." İnsanoğlu inkar ederek çıldırmaktan kurtulur. İşte para! İşte ümit! Kirli, temiz; önemli mi? Üşüyen zavallıların karınlarını doyururken paranın kiri mi sorulur? Anlamaz, anlamadığının varlığını reddeder. Bilmez, bilmediğini değil, var olmadığını iddia eder. " Göremiyorum," demez de "Yok," der göremediğine. Geleceği, iyi ve kötüyü bilmediğimize göre verdiğimiz hiçbir karar o kadar yanlış veya o kadar doğru değildir! Çürüdüğüm yerde ölmek ve öldürmek, öldürdüğüm hayatları çürütmek...

ÇürümeEmre Timur · İnkılap · 2022162 okunma

··

66 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Güler Düzgün