Irvin Yalom’un okuyup da sevmediğim bir kitabı bu güne kadar hiç olmadı. Anlatım dilini ve anlatmak istediği şeyleri ifade etme şeklini çok seviyorum. Bu kitabında kullandığı yöntemle yani tüm terapi sürecini hem psikoterapist gözüyle hem de bir danışan gözüyle görmemizi sağlamasıyla psikoterapi sürecinde ortaya çıkan özellikleri aşama aşama görmemizi sağlamış. Tabi kitabın her zaman akıcı bir şekilde ilerlediğini kendi adıma söyleyemem. Tıpkı gerçek bir psikoterapi sürecinde de olabileceği gibi bazen duraklamalarım, bazen bir noktada takılı kalmalarım oldu. Ama sorunlu davranışların düzelmeye başladığını, yapılan görüşmenin danışanda bir yerlerde dokunmaya başladığını görmek her zaman bu işin en heyecanlı ve en akıcı kısmı oluyor. O sürece girildikten sonra da zaten kitap sonda olabilecek muhtemel değişimlerin heyecanıyla ilerliyor. Yalom’un kitaplarında en sevdiğim özelliklerden biri de aslında eğitim sürecimizde öğrendiğimiz bazı katı kuralların aslında insan faktörü işin içine girdiğinde ne kadar karmaşıklaşabileceğini kendi deneyimleriyle gözler önüne sermesi. Terapi sürecinde sadece danışanda değil terapistte de ortaya çıkması muhtemel duygular, düşünceler, karşıt transferanslar ve bunların nasıl danışana zarar vermeden, terapi sürecini bozmadan ekarte edilebileceği güzel bir şekilde anlatılmış. Aslında zaten Yalom’un hem Divan kitabında hem de bu kitabında görmemizi istediği ortak nokta budur belki de. Mükemmel olmak zorunda değiliz, belki de hiçbir zaman öğrendiğimiz terapi süreci yol haritasına tam olarak uygun ilerleyemeyeceğiz ama hem sınırlarımızı iyi bilmek hem de biraz karşımızdaki kişiye göre içgüdüsel olarak şekillenmek bir şeylerin çözümlenmesinde mekanik bir yol izlenmesinden daha faydalı olabiliyor.

Her Gün Biraz Daha YakınIrvin D. Yalom · Kabalcı Yayınevi · 20041,143 okunma

·

192 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.