Selam yıldızlarım! Bugün kapağıyla beni okumaya teşvik eden, durmaksızın okuyup karmaşık duygularda savrulduğum “Themis’in Gözyaşları” kitabıyla geldim. Kabul ediyorum, kitabı fantastik zannettim kapağından ötürü. Fakat hikayesi, iyi ki fantastik değilmiş dedirtti bana. Evet, bana! Hiç ama hiç bu kitaba başlarken iilk sayfalarındaki mektuba ağlayacağım aklıma gelmezdi. Rüya, Cengiz, Asya, Eymen ve Yiğit… Karmaşık durumu daha da karmaşık hale getiren beş karakter. Cengiz’i bir gram seviyor musun de? Sevmem, sevemem. Onca yaptığından sonra ihtimal bile yok. Ama diğer her karakteri sevdim. Birçok yerde Rüya’ya kızdım ama anlamaya da çalıştım. Eymen’i sevdim, onun hayatına şaşırdım ama onu anladım. Asya’ya ise sadece bir kez, kendini geri çektiğinde kızdım. Onun dışında bir kez olsun başka olumsuz hiçbir şey düşünmedim. Bunlar dışında arkadaş çevrelerindeki diğer her karakter hikayeye renk katmış. Asıl olaya değinmeden önce son olarak da Eymen ve Rüya’nın sonlara doğru yer alan sahneleri çok içten ve değiştiriciydi, iyi yönde… Kitabın ana konusu olan Nisan ise bambaşka bir durum, hüzün. Onunla ilgili sahnelerde ister istemez içime bir öküz oturmuş gibi hissettim. O kadar etkilendim, hikayesi o kadar bana dokundu ki onun kadar üzüldüm, ağladım. Hayatın içinden bir gerçek onun yaşadıkları, hissettikleri, düşünceleri. Her birini, bir yerlerde birileri yaşıyor ve bunu bilmek daha da kötü hissettiriyor. Ama benim için en can alıcı yerleri iki ayrı kelimeden ve sahneden oluştuyor; toprak ve adalet… Birinde oturup dakikalarca ağlarken; diğerinde sinirden ağzıma geleni saydım. Birisi yetti mi derseniz de yetmedi, yetmez, yetmemeli. Her şey gerçek her biri yaşanmış bir andan ibaret ve o kadar can acıtıyor ki, tarifsiz. Bir kitap seni ne kadar etkileyebilir? Senin kalbini ne kadar derinden sızım sızım sızlatabilir derseniz bu kitabı örnek gösterirdim; okuyun ve anlayın derdim, diyorum. Zamanın geçiş hızına bakmadan, okuyun. -> Hiç tanımadığınız birisine, sırf onun acısını hissedebildiğiniz için gözünüz kararacak kadar yardım edebilir miydiniz?