Gaziantep'e uçuyorum yeey
Okulumla evim arasındaki mesafe çok olduğundan mıdır bilmem, eve her dönüşte çok farklı duygularla giderim. İstanbul'dan eve dönerken genellikle gözlerim dolar çünkü benim için tıpkı Gaziantep gibi temsil ettiği çok şey var güzel İstanbul'un.
Bu gidişte yepyeni hayallerle gidiyorum. Bu yıl kamplara, atölyelere katıldım. Yeni yeni insanlarla tanıştım. Bilgiler, deneyimler paylaştık. Sevdim ve duygularımın peşinden gitme cesareti gösterdim. Koştum, müzikler dinledim, şarkılar söyledim. Kütüphaneler keşfettim, raflarda kayboldum. Denize karşı kitaplar okudum, yıldızları ve yağmuru seyrettim. Yeni yerler gezdim, çok güzel manzaralar seyrettim, kimisini kameramla çekmeye dahi kıyamadım.
Ders anlatmaya başladım. Öğrencim her bi bilgiyi öğrendiğinde ve bunu ben öğrettiğimde, bir eğitimci olarak kendimizi yetiştirmenin önemini yeniden ve yeniden gördüğümde, hali hazırda ortaya koymuş olduğum çabanın boşa gitmeyeceğini ve büyük tesirler bıraktığını zannettiğimden daha kısa zamanda anladığımda, mesleğimin hakkını savunmak için gereken mücadeleyi göstereceğimden emin olduğumda, çekirgelerimin gözlerindeki ışıltıyı gördüğümde benim de gözlerim doldu, yeniden doğdum.
Bazen üzüldüm, ağladım. Arkadaşlarımı uğurladım, ailem depremi yaşadıklarında ben onlardan çok uzaktaydım. Sanki yıldızlardan daha uzakta. Öyle ki o saatte kız kardeşim ağlayarak aradığında onu teselli ederken, evdeki herkesin yanında olup olmadığını sormaya bile çok korkuyordum ve kulağımda the irrepressibles- in this shirt çalıyordu. Eğer korkacak bir şeyim varsa bunun ölmek değil; kendimi tanıyamadan, hayalini kurduğum şeyler için gerekli çabayı gösteremeden bu dünyadan gitmek olduğunu anladım.
21. yaşımda gözlerim sürekli bir değişime şahit oldu, pek tabii bazı değişimler beş duyu organıma hitap etti, hiçbir değişim bu kadar güzel olmamıştı benim için 🌱
Tüm bunlardan sonra, çabamı da çabamın yeterli gelemeyeceğini de kabul ederim. Çabalarım sonuç verirse mutlu olurum ve sonra hem kendime hem de çabaladığıma sarılırım. Eğer çabam yeterli gelmez, çaba gösterdiğimde bir karşılığını bulamazsa da üzülürüm. Bu kez de hem çabama hem de kendime sarılırım. Çünkü neden sarılmayayım 🥺
2 haftalık bir gidiş için fazlaca değerlendirme içeren bu yazıyı okuyan sizlere, her şeye rağmen düşleyen, hayal kuran, sorgulayan, emek bu kadar değersizleştirilirken çaba göstermekten gocunmayan ve harekete geçen herkese herkese selam olsun🌌
·
354 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.