. (KÜSTÜM)
Son baharda soğuk ayaz üşüttü
Sarardı yaprağım solupta küstü
Kış bastırdı karlar başıma düştü
Buz tuttu bağlarım dizim üşüdü
İlk baharda cemre toprağa düştü
Tohumlar patlayıp saldı kökünü
Yaz günü güneşte açıyor gülü
Ağacımda dalım yaprağa küstü
Zaman sahnesinde tükendi ömrüm
Dünya aleminde büküldü belim
Gündüzün sonunda akşama döndüm
Gecenin içinde rüyana düştüm
Ne çabukta geldi geçti bu ömrüm
Dünyanın tadını bilmedi dilim
Şu alem içinde derde büründüm
Dünyanın rengini görmedi gözüm
Bahtıma yazılan kadere küstüm
Yalan dünya sana kırılıp küstüm
Gelip geçen giden zamana küstüm
Seni yazan kalem şiire küstü
Düştü sonunda kalemin kendi
Gerisi defteri ağlatır belki
Mürekkep bitti yazmaz kalem seni
Bir sayfaya sığmadım yabancı gibi
(S GÜMÜŞÇİVİ)
·
15 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.