·
Not rated
Dorian Gray'in Portresi
SPOİLER!
Kitabın farklı bir kurgusu olduğu gerçeği herkes tarafından kabul edilmiştir, bu kısmı geçiyorum bu sebeple. Verilen olayları anlamaya çalışırken sonradan yanıldığımı gördüğüm bir durumla karşılaştım, tablonun ve değişen hatlarının mümkün olmadığını düşünmüştüm. Dorian' ın olaylar karşısında tablonun kendi ruhunu taşıdığını düşünmesi ve bu nedenle yaptığı her kötülükte onun git gide yaşlandığını görmesini sadece bakış açısına vurmuştum. "Tuval üzerinde biçim ve renge dönüşen kimyasal atomlarla Dorian' ın ruhu arasında gizli bir ilişki mi vardı yoksa? Ruhun düşündüğünü atomların hissetmesi mümkün müydü acaba? Yoksa ruhun düşlediklerini atomlar hayata mı geçiriyordu?" Fakat olay gerçekten bahsettiği gibiymiş.
Yaş almaktan daha doğrusu güzelliğini kaybetmekten öylesine korkmaya başlamıştı ki -Henry ile olan kısa muhabbetinden sonra- kendisi yerine tablonun zamana karşı yenilmesini istemişti. Fakat kitabın sonlarına doğru "Bir zamanlar, her şeye gerçeklik kattığı için nefret ettiği çirkinliği şimdi aynı nedenle seviyordu." gibi bir yazar yorumu okuyoruz. Dorian, vicdanıyla yaşamaktansa cezasını çekmek ister hale geliyor.
Kitaptaki bir başka karakter; Lord Henry, konuşurken sanki aklınızdan geçenleri okuyormuş gibi hissettiğiniz insanı diken üstünde tutan bir tip. Sanıyorum ki kitabı okuyan herkes tarafından kadınlara olan bakış açısı tarafından eleştirilir. "Bir kadının bir erkek üzerinde yaratabileceği tek değişim onu hayattan bezdirerek tüm yaşama sevincini kaybetmesini sağlamaktır." gibi örnekleri okurken bolca görebiliriz. Haklı olduğu bazı konular yok muydu, elbette vardı. Hatta bana göre çoğusunda öyleydi. Henry, haklı veya haksız bu kısım tartışmaya açıktır ama aslında tüm bu başlangıç ve gelişmelerde, yaşanan durumlarda Henry' nin etkisi oldukça fazlayken Dorian yaşanan onca şeyin sorumlusunun kendisine sadece hayranlık besleyen arkadaşı Basil olduğunu düşünüyor ve haklı olduğu konusunda o kadar emin ki en sonunda onu öldürüyor gözünü kırpmadan.
Henry' yi bu konuda suçlamamız gerektiğini düşünmüyorum ben, işin sonunda Dorian Henry' nin düşüncelerinden çok daha kötü bir duruma düşürüyor kendini.
Henry' nin Dorian üzerindeki etkisi yadsınamaz. Ölen aşkı için Henry ile yaptığı kısa bir görüşmeden sonra 'Muhteşem bir tiyatro oyununun muhteşem bir sonu' benzetmesini duyuyoruz Dorian'dan ve o anlarda gerçekten sinirlerimize dokunmaya başlıyor. Dorian tarafından terk edildiği için kendini öldüren Sybil Vane' e karşılık, mutluluğumuzu, hayatımızı kimsenin kararlarına göre yaşamamamız gerektiği bakış açısını getirebilirim yazar tarafından. Yitip giden güzel bir hayata karşılık bir müddet yas bile tutulmuyor, en fazla izlediği en iyi tiyatro oyunun mutsuz son başrolü oluyorsun.
Oscar Wilde' ın dili için yorum yapacak olursam, kendisi kesinlikle betimlemeleri ile beni hayran bıraktı. Bazı tanımlarından sonra kafamı kaldırıp bunun üzerinde bir müddet düşünmem gerekti.
Oscar Wilde
·
111 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.