Bizim açımızdan bakıldığında kadın yolunun sonunda yavaş
yavaş eriyip gitmeye başlamıştır. Güneş batına noktasına gelmiştir.
Kadın pek becerikiice sayılmayacak bir şekilde kayalıklara
eğilir. Çocuğun yüreği başka bir yerde ve spor için çaıpmaktadır.
Bu insanoğlu; kadının çocuğu, aslında o bir korkaktır, zaten artık
sesi de duyulmuyordur. Kadının artık evin yolunu tutma zamanı
gelmiştir. Görülmekte olan müthiş manzaranın şeref ine bu anı
olabildiğince uzatmak ve tabii anı yaşatmak için geri kalan zamandan
vazgeçmek ne kadar doğru olurdu?
10 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.