Faruk Duman'ın yeni başyapıtı, yazarın hikâye dünyasında onu seven biz okurlarını en son bıraktığı yerde başlıyor: orman ve doğa. Faruk Duman okuyorsa bir okur, o artık hakiki yuvasının, memleketinin, gerçek vatanının neresi olduğunu çok iyi biliyordur: Bu yuva, bu hakiki vatan ormanın ta kendisidir. Bu orman; ağaçların boy boy uzadığı, hatta meşe adamların yaşadığı bir ormandır, evet, bir yandan, ama aynı zamanda o parsın ağır ağır dolandığı ve o meşum nihayetine adım attığı yerdir de . ve o orman ayrıca bizim zihnimizdir, dilimizdir. Anadolu masalları ve anlatılarının eksik ve farklı anlatılan versiyonlarıyla beraber bir araya getirilerek Faruk Duman tarafından hikâyeleştirilip büyütülmüş, genişletilmiş, hayâl edilmiş halleriyle Kargasabunu'ndaki bütün hikâyeler, tek tek her biri yazarın hem söyleyiş, hem yazış, hem sesleyiş anlamında tamamen kendine özgü bütün işaretlerini, izlerini ve imzalarını taşıyor. On hikâyeyi okuyup kitabı bitirdiğimizde geriye sadece yeni, farklı masal anlatıları ve hikâyeler değil, ayrıca yazarın bütün edebiyat hayatının en önemli ögeleri olan şahsi izleri, damgalarının hepsi bir arada muazzam bir kıvamla ortaya konmuş, çok lezzetli bir edebiyat tadı da kalıyor. Bu edebiyat lezzetinin tadını önceden almış olanlara şunu söyleyebilirim: kalem artık yükseklerde dolanıyor, ortaya çıkan bütün edebi melodiler de dinlemek ve duymaktan bıkılmayacak kadar güzel. Dil, çağıldıyor. Faruk Duman, edebiyatın hâlâ mümkün olduğunu gösteriyor bize. Edebiyat, hâlâ mümkün. Dilin kendi başına bir varlığa dönüştüğü bu tür eserlerin hepsi aynı şeyi muştuluyor: edebiyat hâlâ var ve edebiyat iyi ki var... Keşke Kargasabunu'nu anlatabilecek edebi yetkinliğim, bilgim olabilse. Ben sadece hissettiklerimi yazabiliyorum buraya. Bu konuda yanılmadığımı biliyorum. Kargasabunu'nu edebiyat seven her okura öneririm. MUTLAKA !!!!

KargasabunuFaruk Duman · Yapı Kredi Yayınları · 2023103 okunma

·

204 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Cem