Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.40
Gönderi
·
Puan vermedi
Şeytan Tozu, kitlenin manipülasyonu üzerine yazılmış ve ‘Tanrı İnancının dünya üzerindeki yeri’ sorgulamasıyla konumlandırılmış bir roman. Kahramanın geçmişteki gerilimli olayları anımsamasıyla belirsiz bir girişle başlayan roman, kitleler üzerinde dini esriklik yaratan bir uyuşturucunun tarihten bu yana süregelen yıkıcı etkisini konu alıyor.
Baron von Malchin’in Doğu Roma İmparatorluğu hayaliyle yarattığı bir laboratuar ürünü olan ‘Şeytan Tozu’- çavdarmahmuzu,- Dünyaya tanrı inancını geri getirmek için tasarlanan bir madde. Köy halkının durumunu değiştiren bu madde, aşırılığın, coşkunun, kontrolsüzlüğün kümeler halinde bir araya toplandığı insanları yutacak biçimde tasarlanır. Halkı ihtilal ve ayaklanmaya sürükleyebilecek bir laboratuar deneyinin hummalı bir öyküsüdür Şeytan Tozu... Toplumu felakete sürükleyecek ‘şeyler’in kamusal düzenle örtüştüğü kimi senaryoların nasıl örtbas edildiğini göstermesiyle de distopyanın macera türündeki iyi bir örneği…
Baron’un şeytani planının hizmetine giren kahraman Dr. Amberg, bir kitabın başlığında gördüğü “Tanrı İnancı Dünyada Neden Kayboluyor?” sorusunun peşindedir. Dr., bireyler ve kitlelerde dini esriklikler oluşturabilen uyuşturucuların var olabildiğini tarih ve yaşanılan zaman eşleşmesinin doğru orantısıyla öngörürken, bilimin bu tür maddelere henüz yanıt veremediğini tespit ettiğinde bu gizemli göreve soyunur.
1930’ların başında yazılan roman, tahılın genetik eğilimi meselelerinin perde arkasında dönenleri yansıtmasıyla günümüzle bir hayli benzerlik gösteriyor. İçeriğinde ne olduğunu bilmediğimiz gıdaların kasti olarak üretilme düşüncesi bugün komplo teorisi olmaktan çıkmayacak gibi gözüküyor olsa da hemen herkesin bir gerçeklik payı olduğunu hissettiği gizli bir muammadan ibaret. İnsanın boğazından geçen dolaylı uyuşturucular bir yana, insanı insanlığından çıkaran sanal uyuşturucular ise dört bir yanda mevcut… Her gün binlerce farklı bilgi ağına maruz kalan zihin, bir sonrakine geçebilmek için algıladığı anlık görüntülere alelacele bir tanım getirmek zorunda... Ucuz bir yaftaya kurban giden birileri hakkında zihnimiz o kişinin neler yaşamış olabileceğine, nasıl bir ortamın içinde olduğuna bakmaksızın hazır otomatik bir çıktı oluşturuyor adı konmayan bu uyuşturucunun etkisiyle… Her şeyin çok çabuk tüketildiği, kolayca harcandığı ve tek bir tıkla insanların imha edildiği bir yer aslında burası… Profiller ait olduğu sanal ortamın dışında kolayca tanımlanabiliyor, normalde tepki göstermekten çekinen şahıslar, twitter’da fişeği ateşleyenlerin arkasından cümlelerini savuşturabilme cesaretini gösterebiliyorlar, bir nevi kaçak, arsızca dövüş… Bir ideal ve fikir yokluğunun kitleye sığınarak aldığı birkaç etkileşim değerli ve ulaşılmaz bir varlık olarak görülmeye yetebiliyor. Hızla yayılan bu aynılık garabetinin meydana getirdiği tip, sosyal medyanın kendisine sunduğu yok etme ve yapaylığı sanaldan gerçeğe hızla taşıyarak bunu toplumun hemen her kesimine bulaştırıp yoluna devam ediyor... Şeytan Tozu'nun küçük görünen büyük kapsülleri hayatın hemen her tarafında kendini hoyratça belli etmiyor, o son ana kadar gülümseyerek kendini gizlemeyi başarıyor. Ve gizlendiği oranında temiz görünmeye devam ediyor...
#203940452
Şeytan tozu hakkında ilk düşüncelerim, İnsanların anormal davranışları sonucunda Dinlerin faşizmin kucağında hayat bulan bir fikir ilettiği düşüncesiydi. İlerledikçe bu fikri destekleyen doğrudan cümleler de bulunuyordu. Yazar, genetiği değiştirilmiş bir maddenin nasıl ve niçin gizlendiği merakını diri tutmayı başarmış olsa da, İnanç kavramını etkileyip geliştiren birçok faktörü göz ardı etmesiyle yanlı bir tutum içinde olduğunu gözlemledim. Dini inancına içten bağlı olacak bir köy halkının laboratuar ürünü bir maddenin sonucu olması, romanın iyi bir kurgudan oluştuğunu gözümde değiştirmezken, ana fikri besleyen tezlerin eksik kaldığını düşündürdü.
Köy halkının kiliselere akın edip ilahiler söyleyerek aldıkları yeni biçim; kendisini Allah’ın özel bir kulu olarak tanıtan, çeşitli halüsinasyonları bir mesaj olarak algılayıp kitlesini yaratanların, ‘din içindeki din’inin bir tür eleştirisi olarak alımlanabilir. Türkiye’de karşılığı hasan mezarcı, iskender evrenesoğlu, adnan oktar ve fethullah gülen gibi isimlerin sayıca fazla olup kendilerine taraftar bulduklarına bakılırsa, bu esrikliğin birinci sınıfını bir başka yer ve gruplarda aramamak gerekir.
Alman reformist Martin Luther, Ortaçağ Avrupa’sında şeytan tozunun güdümünde olan anlayışı çürütmüştü. Kilise ile avam arasında dilediğini yapabilen din adamlarına olan yaklaşımı Papa’nın otoritesine karşı çıkmakla suçlanmasına neden olmuştu. Luther’in İncil tercümesi, Katoliklerin yorumlayıcı tekeline bırakılmasının önüne geçmişti. Böylece inananlar ilk kez kendilerini bir aracı olmadan Tanrı yetkisine teslim etme fırsatını buldular. O zamanlara göre devrim niteliğinde bir belgeydi Luther’in düşünceleri.
Dr. Amberg’in yeni bir ihtilal düşüncesiyle eskiye geri dönüşü tasarlayıp uygulamaya koyan Baron’un karşısında yer alması, Luther’in kiliseye yönelttiği ahlak eksikliği ve din adamlarının hayal dünyalarını halka sattığı esrikliğiyle bir hayli benzerlik gösterir. Ancak Luther, Tanrı iradesine karşı çıkmaz, ona göre insan yaradılışında sınırlılıklar vardır. İnsandaki davranış ve tutumlar değil, Tanrı bağışlayıcılığı bir kurtuluştur. Şeytan Tozu'ndaki ana fikir ise doğrudan tanrı inancının insandaki yansıması üzerinedir, çavdarmahmuzu bunun açılımı için sadece küçük bir araçtır.
“Gözlerimi kapayıp düşündüm… İhtilal! Düzeni şiddete başvurarak yeni baştan kurmanın hayali. Her inanç gibi bu inancın da kurucuları, Kitab-ı Mukaddes’i, mitleri ve dogmaları, rahipleri ve tarikatları, şehitleri ve cenneti yok mu? Bu öğreti de her yeni öğreti gibi dünyadaki iktidar sahipleri tarafından baskılanıp yasaklanmıyor mu? Dudaklarıyla onu inkar edenlerin kalplerinde yaşamaya devam etmiyor mu?"
Esrikliğin binbir halini yaratan gruplar, büyük biraderler, Karun'un anahtarlarına sahip olanlar, suçu boyunlarında taşıdığı halde hükmedenler, kraldan çok kralcılar ve şeytan tozunun damarlarında dolaştığı hükmedilen kitleler. Özetin özeti böyle.
·
112 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.