Uygar toplumlarda kadın biraz daha bilinçlendi, ama erkeğin hırsları nedeniyle kederleri arttı. Geçmiş zamanların kadını mutlu bir eşti, oysa günümüzün kadını zavallı bir metres olmaktan ileri gidemiyor. Kadın eskiden ışıkta bir kör gibi yürürdü, oysa şimdi karanlıkta gözü açık yürüyor. Eskiden cehaleti içinde güzeldi, yalnızlığında erdemli ve güçsüzlüğünde güçlüydü. Bugün becerileriyle çirkin, bilgisiyle yüzeysel ve kalpsiz. Bir kadında güzellikle bilginin, beceriyle erdemin, bedensel güçsüzlükle ruhsal gücün birleştiği günü görebilecek miyiz?
Sayfa 111 - Mavi Çatı YayınlarıKitabı okudu
··
16 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.