Gönderi

150 syf.
·
Not rated
·
Read in 2 hours
Ekim 2018’de Zeytinburnu Kültür Sanat çatısı altında yapılmış bir etkinlikte, Selim İleri ve Handan İnci‘nin “Gölgedeki Romanlar” söyleşi programının “Fahim Bey Biz’i Çağırıyor!” bölümünde şöyle diyordu Handan İnci: “Aslında bu romanın bir zaman romanı olduğunu söylememiz gerekiyor. Anlatıcı var; anlatıcı, babasının arkadaşı Fahim Bey’i bize anlatıyor. Aslında Fahim Bey hiç değişmiyor, ama anlatıcı değişiyor. Anlatıcının çocukluğu, gençliği ve orta yaşı, Fahim Bey’i nasıl gördüğünü, nasıl değerlendirdiğini göstererek değişiyor. Aslında büyüyen, olgunlaşan, değişen; anlatıcı. Fahim Bey hep aynı, aynı kişi.” Fahim Bey ve Biz”, Abdülhak Şinasi Hisar‘ın çıkış romanı ve yazdığı üç romandan ilki. Kendisi de, yazarı da, çeşitli sebeplerden hak ettiği ilgiyi görmemiş bu roman, gerçekten de edebiyatımızın gölgelerinde kalmış.Roman boyunca, bir anlatıcının Fahim Bey’in hayatını naklettiği anlaşılıyordu. Ama benim içimde uyanan ilk merak, Fahim Bey’in hayatından ziyade, romanın ismine dairdi. Fahim Bey, belli ki biriydi. Peki ya “biz” kimdi? Anlatıcı ve anlatıcının gözünde diğer roman karakterleri mi? Yazar ve onun çevresindeki insanlar mı? Yoksa, içinde benim de bulunduğum bir “biz” miydi bu? Okuyucular ve kitabı okuyabilecek olan herkes miydi? Fahim Bey’i bizden farklı yapan neydi peki? Yazarın veya anlatıcının, bu ince ruhlu ve belli ki ayrıksı adamı, resmedilecek bir misal, incelenecek bir numune olarak seçme sebebi neydi?Çaresiz, kitabın kendisini okumak ve cevapları bizzat bulmak gerekiyordu.“Fahim Bey ve Biz”, iki baş karakteri olan bir roman olarak değerlendirilebilir. Bunlardan biri kitap boyunca sergüzeştini dinlediğimiz Fahim Bey, diğeri de bu hikayeyi bize nakleden anlatıcıdır. Geçip giden zamanın ruhunu böylesine güzel yakalayan bir yazar hakkında, daha bir çok şey anlatılabilir şüphesiz. Ama ne yazarsam yazayım bir şeyleri eksik bırakmış olacağımdan, en iyisi Abdülhak Şinasi’yi, bilhassa da “Fahim Bey ve Biz”i mutlaka okumanızı tavsiye ederek susmak. Bu yazıyı da, Abdülhak Şinasi Hisar’ın en sevdiği eseri olduğunu ifade ettiği “Boğaziçi Mehtapları”ndan bir alıntı ile bitireyim: “Mazi hepimiz için Âdem’in kovulduğunu hatırladığı cennettir.”
Fahim Bey ve Biz
Fahim Bey ve BizAbdülhak Şinasi Hisar · Bağlam Yayıncılık · 19961,841 okunma
·
172 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.