anlam arayışları..:
“Bu dünya cehenneminde, bu canavarların arasına düşmüştüm.”
Kira Kiralina - 
Panait Istrati
İşte böyle, sevgili okuyucu! Stavro ya da Dragomir olarak tanıdığımız kahramanın yolculuğu en kısa şekilde böyle tanımlanabilir belki de… Romanya’nın küçük bi kasabasından başlayan yolculuk İstanbul, Ankara, Erzurum gibi ülkemiz topraklarında sürüp Şam’a, Beyrut’a değin uzanıyor. Yazık ki bu yolculuk bir ‘gezelim görelim’ serisi değil. Stavro’nun hikayesinde bize sunulan insan portreleridir, yoksa kent manzaraları değil…
Hikayenin başında Stavro’yu eleştirecek pek çok yön bulabiliyoruz. Bir defa aylak bir serseri; her ne kadar kendisini ‘namuslu serseri’ diye tanımlasa da. Hikayesine başladıktan sonrası ise işin can alıcı kısmı oluyor ve okur, sayfalar ilerledikçe Stavro’nun hikayesinde kendini buluyor.
Her gördüğünü Hızır belleyen kahramanımız insanın içindeki o kötüyü tanıdıkça anlıyor dünya cehenneminde düştüğü yerleri. İnsan üzerine tanımlamaları ise damakta güzel bir tat bırakıyor. İşte onlardan bir tanesi :
“Ah, yaşamda insana ne haksızlıklar yapılıyor! Bacağından ya da kolundan sakat birini görünce, kimse ona yüz çevirmiyor, herkes acıyor; ama ruhu sakat birinden herkes kaçıyor, kimse ona acımıyor!..”
Annesi Türk olan kahramanımızın, ülkemizde yaşadığı sürede, ülke insanına dair çıkarımları da acı ancak hayli yerinde gibi..: “Türk ülkesi konusunda ne söylenirse söylensin, içinde daha özgür yaşanan başka ülke yoktur, ama bir koşulla: Kalabalık içinde silinip gidecek, yok olacaksın, kimseye görünmeyeceksin, sağır ve dilsiz olacaksın...”
Yaşar Nabi Nayır ’nin dilimize kazandırdığı bu kitapta, insana dair pek çok tespit bulabileceğiniz, kahramanın anlam arayışı yolculuğuna siz de davetlisiniz sevgili okuyucu…
Kitapla kalın…
·
658 görüntüleme
Her gördüğünü Hızır bellemek :) Güzel bir inceleme, emeğinize sağlık. İçimde, hemen alıp okuma arzusu uyandı. 🌼
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.