Asırlar öncesindeki tarihi olayları anlatan kitapları okurken günümüze benzerliği dikkatinizi çeker. Sonra biraz daha ileri sarıp birkaç yüzyıl öncesine hatta sadece bir asır öncesine bile baksanız bu benzerlikler dikkatinizi çeker. Buna da tarih tekrarlardan ibarettir deriz. Bu yüzden gelecekte geçen distopik bir kurgu okuduğunuzda da tarihe ayna tutulması şaşırtmaz sizi. Peki neden? Değişim kaçınılmaz değil midir? Teknoloji bu kadar ilerlemişken gelişmiyor muyuz? Medeniyet sadece bir kelimeden mi ibaret? Çünkü, ister geçmiş, ister şimdi, ister de gelecekte geçen bir kurgu okuyun; hepsinin ortak bir noktası vardır: "İnsan." Aslında tekrar eden tek şey insana ait kavramlardır. Kibir, güç zehirlenmesi, açgözlülük, hırs... Manipüle edilen insanlar, uyuyan insanlar, bana dokunmayan yılan bin yaşasıncılar, sessiz kalanlar, ezenler, ezilmeyi normal kabul edenler... Kitabımız distopya, polisiye bir kurgu. İlk kurban 'Adalet Bekçisi'. Katil "Ademoğlu (İnsanlık)'. Soruşturmayı yürütenler, Genç, Olgun, Yaşlı Dedektif. Katkıda bulunanlar 'Antika Adam' ve 'Zaman Adam'. Karakterlerin adları da size içerik hakkında bir fikir verecektir. Metaforlarla desteklenmiş, ütopya ve felsefe ile zenginleştirilmiş son derece etkileyici bir kurgu. Kitap, üzerinde düşüneceğiniz çok şey veriyor. En güzel tarafı da savunulan hiçbir düşünce tek taraflı ve körü körüne değil. İlk sayfada paylaşılan birkaç cümle de her şeyi özetliyor aslında: "Belki de sizin bu kitabı okuduğunuz gün, dün yaşamış olanlar için distopyadır. Öyleyse ne acı ki insanlar, yarın dünya daha güzel bir yer olsun diye, bugün hiçbir şey yapmamışlardır..."

Efendisizler KorosuTurgay Çumak · Karina Yayınevi · 202245 okunma

··

118 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Murat Aktan