Katıldığım derslerde kardeşlerime “mutlu insan tanıyor musunuz, görüldüğünde size iyi hissettiren birileri var mı etrafınızda” diye soruyorum. Genelde cevap “hayır” oluyor. Bu kadar imkana, hayatı kolaylaştıran bunca etkene rağmen neden mutlu olamıyoruz? Müsaadenizle sıralayayım:
1. Artık her şeyi hak ettiğimizi düşünüyoruz. Her şeyi hak ettiğimizi düşününce de her şeyi istemeyi kendimize hak görüyoruz. Ama hayat bizim istediklerimizi vermekle görevli bir organ değildir. Her istediğimize ulaşamayınca da mutsuzluk başlıyor. Önce istemekten vazgeçeceğiz!
2. Göz önünde olmasak da, parmakla işaret edilemesek de, bir şeyleri başaramasak da mutlu olmalıyız. Mutluluğun kriterlerini toplumun referansları belirlememeli. Mutlu olmak için dev projelere imza atmamıza gerek yok. Huzur içinde içeceğimiz tarhana çorbası ile mutlu olabiliriz.
3. Teknoloji iyidir ama faturaları ödemediğimiz sürece. Araba, telefon, internet vs. iyidir. Eğer peşine ek almazsa. Arabanın vergisi ve muayenesi, telefonun ücreti, internetin faturası vs… teknolojiyi satın alıyoruz sonra da faturalarını ödemek için gece gündüz çalışıyoruz.
4. Teknoloji noktasında bizi daha da mutsuz eden şey; faturalarını ödediğimiz ürünlerle günah işleniyor olması. Parasını ödediğimiz internetle çocuklarımız harama bulaşıyor. Mazotunu koyduğumuz araba şerre kullanılıyor. Haramda mutluluk arayana da mutluluk haram oluyor.
5. Kendi içimizden kopuk iken ve dış dünya ile bu kadar etkileşim halinde iken mutluluk biraz zor. Başkalarının beğenilerine, onaylarına sunulmuş hayatlarla neyin mutluluğu? Razı etmemiz gereken Allah’tır ve O’nun razı edin dedikleridir. Onların sayısı da bu kadar çok değildir.
6. Yalnız hissetmek de mutsuzluk getirir. Müslüman, Allah’ın kendisine şah damarından yakın olduğunu bilen insandır. Allah’ın bu yakınlığına rağmen yalnız olmak, yanlış olmaktır. Allah bizimle ise yalnız değiliz. Allah bizimle değil ise kalabalıklar bizi yalnızlıktan kurtarmaz.
Mutluluk bizim için yakalanması zor bir duygu değildir. Ara ara kaybetsek de geri kazanırız. Bir kavak ağacının altında kılacağımız namazla, bir suyun başında yapacağımız duayla, bir oruçluya vereceğimiz iftarla, annemizin ayaklarına masaj yapmakla mutluluğu yakalarız.
Belaya sabrederiz, nimete şükrederiz, günaha istiğfar ederiz, kadere iman ederiz ve güler geçeriz. Bu kadar komplekse kapılmaya gerek yok. Her anne Selahaddin doğurmak zorunda değil. Her babanın Fatih’in babası olma mecburiyeti yok. Sade olmak mutlu olmaktır. Sadelik imandandır.
Allah kalbimize genişlik versin. Mutsuzluktan mutlu olacak melankoliklikten bizleri uzak etsin. Yerine göre hareket edecek feraset nasip etsin. Yüzümüzden tebessümü eksik etmesin. Kendini beğenmekten muhafaza eylesin. Gerçek mutluluk olan ahiret mutluluğu ihsan eylesin. Amin.
Fatih Sultan Semiz
··
456 görüntüleme
"İnsan sadece kendi fıtratına razı olursa bir adım ileriye kendini götürebilir. Biz ilerlemeyi bir başkasına benzemek zannediyoruz. Oysa ilerleme kendi tuğlanın üzerine yeni bir tuğlayı daha sağlam koyabilmektir."
Allah razı olsun, istifade ettik⚘
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.