Eyüp Aygün Tayşir ile tanıştığım için kendimi çok şanslı hissediyorum çünkü okuduğum muhteşem bir romandı. Başlamadan önce bu kadar kaliteli bir kitap okuyacağımı hiç beklemiyordum. Sayfalar ilerledikçe bitmesinden korkmaya başladığımı farkedip hızımı yavaşlatmam mı desem farklı şeylerle ilgilenip okumayı unutmuş gibi yapmam mı her yolu denedim ve güzel şeyler çabuk biter klişesini yaşadım. Bu yazarın ilk kitabı. Evet İLK! Bir yerde yakalayıp "yazıyorsun değil mi bak boş oturma, bekleyenler var" demek isterdim. Tanıyanlar varsa iletsinler rica ederim. Kitaba gelirsem; Teneke mahallesinde Nalan ile başlayan hikaye deli Baki ile devam ediyor ve Sabri ile resmen şahlanıyor. Muhlise Hanım, Sümbül, Ağah Bey ve daha bir çok karakteri kitabın baş kahramanı gibi okuyorsunuz. Yazar hepsine o kadar emek harcayıp bizlere lanse etmiş ki başrol onun sanıyorsunuz, bu kitap onun hikayesi sanıyorsunuz. Eğer gerçekten bir Sabri varsa ve bunların hepsi yaşandıysa hiç de yaşamak istemediğim bir hayatı okudum ve gerçekten üzüldüm. Cehaletin, hırsın, sevgisizliğin, aile kavramının bazı insanlar içim boşluğunun çok güzel bir yansımasıydı bu. Tebrikler Eyüp Aygün Tayşir sen yaz ben okurum bu saatten sonra.
