142 syf.
10/10 puan verdi
Selamün aleyküm Ya Kitap ehli
İnsan inandığı gibi yaşamalı öyle değil mi? ya da biraz devrikleştirirsek inandığını yaşayana insan denir...
Bir sorumluluğunuz var, kısıtlı süreniz, dönüşü olmayan.
Elinizden geleni yapınca mesrur olacağınız ama gayretinizi esirgediğiniz de ise en bedbaht hâle düşeceğiniz...
Peki ya menfaatlere gelelim, sevgiyi büsbütün karalamak suç aleti haline büründürmek??
Misali teşbih;
Berrak bi suya ne verirsen ve yahut ne dökersen o işlevini kaybetmez ,keza kullanılır halde durur?
El Cevab; Tatlı meyveler yahut damağımıza hitap eden şeyleri öyle değil mi?
O berrak suya, meyve diyip zehir dökersem, şayet suyun yarısı değil ya da bir kısmı değil: tamamı ile zehir nüksü gerçekleşir..
Ne suyun sahibi içer o suyu, nede başkasına içirir..
Aynı şekilde insana sevgi diye gösterilip menfaat karışmış bi duyguyu vermek, ruha nüks ettirmek insanın bilincini alır, insanı zehirler ve başka insan dahi o suyu kullanamaz..
Ta ki zehirli olduğunu bilirse kullanmaz...
Bilinmezlik kol kol gezdiğinden bunca yıkıntı altin da kalınmiş insanlik var.. Ah!
Dur dur şimdi! Gelelimm hayallerimize..
Hayal kelimesi dahi ne kadar ümit dolu öyle değil mi? İstediğimiz herşeyi sığdırabileceğimiz tek yer hayal Dünyamız..
Bizim kilit durmamiz gereken nokta ise bu sonsuz hayal alemimizden, gerçek dünyamıza ne kadar taşıyabildiğimiz, gerçekliği dipsiz olan bu dünyada ne kadar var olabildiğimizdir...
Peki dertlerimiz?
Dertlerimizi dert olarak dimağımiza yerleştirirsek mi rahatlayabiliyoruz, yahut dertlerimizi rahmet olarak görürsek mi sakinliğe eriyoruz? ya daa dertlerin bilincine varıp arınmaya mı gayret ediyoruz??
Zihin ve duygular birer bahçe gibidir ve bu bahçede dikenler, zehirli otlar da vardır mis gibi kokan cıvıl cıvıl çiçekler de..
Peki bu bahçeyi suladığımızda dikenlerede su vermiş olup, zehirli otlarada aynı şekil de hayat biçmiş olmayız mı?
Demek ki dertlerden kurtulmak için güzel duygularimizi artırmaya çalışmak yerine direkt dertlerden, kötülüklerden ruhumuzu zehirleyen şeylerden arınmamiz Kalp bahçemizden söküp atmamiz gerekiyor...
Ya gelecek geçmiş tanımları??
Mazi dediğimiz şey neden biz de bu kadar tılsımlı derece de kazınmış bulunuyor? Gelecek dediğimiz şeye karşı neden bu denli hırslarımız mevcudatta?
Akışı neden bozup şimdi ki zaman kalıbından soyutluyoruz kendimizi?
Uzun emellere kapılıp geçemeyen geçmiş de ne denli hapsoluyoruz öyle değil mi?
Ah ah insan oğlu ya tefrit halin de ya ifrat!
Hayatimizin ihtiyacı olan en gerekli şey: itidal ama en gereksizlere o denli odaklıyız ki gerekli olani bırak, ufacik fayda verene dahi katlanamaz haldeyiz..
Sevgimiz, acımız, dertlerimiz, hüznümüz, ve tüm duygu girdabımız bir tek kelimeye muhtaçtır
O kelime olmasa yaşanmazlik başlar o kelime vuku bulmazsa ruhen ölüm baş gösterir ve o kelimeyi unutursak kendimizi unuturuz.
O kelime "Ümit" tir...
Şimdi bana diyeceksiniz ki bu kitap incelemesi gibi değil ki bu resmen baştan yazmak gibi olmuş.
Hayır bu benim kitaptan aldığım pay bütünü..
Eserin vermek istediği mesajin ruhuma geliş türü
Kitabın kapağını bakınca dahi zihnim de oluşan kıvılcımlarin ismi bu yaziklarim..
Pekala artik daha özet halinde toparlayayim;
Kitap 2 ye ayrıliyor birinci bölüm roman 2. Bölüm ise roman olan kısmın anlatmak istediklerini, cümleciklerle bize hediye ediş...
Motivasyon cümleleri ama çook huzurvari :)
Yazarımı daha iyi yerlerde göreceğim biznillah, ve kalbime işleyen bu romani da asla unutmayacağım
Rabbim kalemini kuvvetlendirsin 
Muhammed Ali Dağ
Herkese tavsiyemdir dostlarr!!! Okuyun, hediye alınn vee sevdiklerinizin tebessümü olsunn
Selamet ile ⚘
··
2 artı 1'leme
·80,6bin görüntüleme
MasaAllah çok güzel bir inceleme olmuş kaleminize sağlık kardeşim 🌹😊🌷
Çok teşekkür ederim Allah razı olsun 🌹🌸
1 sonraki yanıtı göster
Bu yorum görüntülenemiyor
Bu yorum görüntülenemiyor
Kitabı okumadım bilmiyorum. Değinmek istediğim nokta kitap kapağı wattpad kitap kapağı gibi olmuş. Yazı karakteri yetersiz kalmış. Renk uyumu da sıkıntılı.
Zevkler renkler diyelim. Buda bir düşünce teşekkürler
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.