Gönderi
Kenzaburo Oe Japon edebiyatının önemli bir temsilcisi. Çocukluğu ikinci dünya savaşı yıllarına denk gelmiş, tanrısallaştırdığı imparatorun yenilgisine inanamamış,iç karışıklıklara,siyasi çalkantılara şahitlik etmiş,toplumsal ve kültürel konuları eserlerinde sert bir tarzla işlemiş,hem ülkesinde hem de dış dünyada kabul görmüş bir yazar.
Sessiz çığlık yazarın bu özellikleri yanında yaşamından derin izler,kesitler taşıyan bir eser. Gerçek yaşamda yazarın bir erkek çocuğu olur. Adını Japonca ışık anlamına gelen Hikari koyarlar. Ancak ortada bir sorun vardır. Hikari’nin beyninin bir kısmı kafatasının dışındadır. O yıllarda Amerika tarafından Japonya’ya atılan atom bombaları sebebiyle birçok çocuk sakat doğmaktadır. Doktorlar çocuğun yaşanmasının mucize olacağını,yaşasa bile bunun bitkisel bir yaşamdan farksız olacağını söyler. Ama baba Kenzaburo bunu kabullenmez. Toplum o dönemde bu tür vakalara olumlu yaklaşmamaktadır. Hikari göz önünden uzak tutulmalıdır. Toplumsal dışlanmayı göze alan baba buna karşı çıkar, alternatif yollar arar. Atom bombası mağdurları araştırır. Ama asla pes etmez. Hikaye uzayıp gider. Hikayenin sonunda Hikari’nin olağan dışı bir müzik kulağının olduğu anlaşılır. Konuşamasa da besteler yapar. Ve bu gün kasetleri yüzbinler satan bir müzisyene dönüşür. Babası Kenzaburo Oe yazarlık hikayesini 1994 yalında aldığı Nobel edebiyat ödülü ile taçlandırır.
Buradan romana gelirsek Taka(Takaşi) ve Mitsu iki kardeştir. Yıllar önce yaşadıkları derin vadiden çıkarak farklı yerlere gitmişlerdir. Mitsu yakın bir arkadaşının sıradışı intiharı ile sarsılır. Taka Amerika’dan geri döner. Ve kardeşi Mitsu’ya yeni bir başlangıç için vadiye birlikte geri dönmeyi teklif eder.
Mitsu ve Natsumi evlidir. Bir erkek çocukları olur. Ama ortada bir sorun vardır. Çocuğun beyninin bir kısmı dışarıdadır. Onu bir bakım evine verirler. Bundan dolayı vicdan azabı çekmeye başlarlar. Bu durum her ikisini de derin bir bunalıma sürükler. Natsumi içkiyle bu durumu hatırlamaktan kaçınmaya çalışır. Birgün çocuğu geri almaya giderler. Ama çocuk onları kabul etmez. Vadiye dönüş bu olanları unutma için de yeni bir başlangıç olacaktır.
Mitsu vadiye dönecek,kendisine sazdan bir kulübe yapacak böylece geçmişe dönüş onu yeniden kendisini bulmasına yardımcı olacaktır.
Aslında yazar burada vadiyi ve sazdan kulübeyi bir metafor gibi kullanır. Bunlar geriye,geçmişe dönüşün sembolleridir. Vadi yaşamında Taka ve Mitsu bir çatışmanın içine düşerler. Mitsu geçmişin artık kendisi için bir anlam ifade etmediğini anlar. Taka ise geçmişi taklit eder. Bu arada geçmişin ne olduğu,gerçekliği konusunda her iki kardeş arasında anlaşmazlıklar çıkar. Gerçeklikle düş bazen birbirine karışır. Zihin yeni anılar uydurur. Ya da var olan anıları farklılaştırır.
Taka ve Mitsu’nun ağabeyleri daha önce linç edilerek öldürülmüştür. Engelli bir kız kardeşleri ise intihar ederek hayatına son vermiştir. Ve kız kardeşlerinin olağanüstü müzik yeteneği vardır. Yazar burada da gerçek yaşamının parçalarını romana yerleştirmiştir. İntihar olayının arkasındaki gerçeklik yıllar sonra Taka ve Mitsu’nun yüzleşmesiyle ortaya çıkar.
Roman 1860 yılları ve devamında yaşanan iç karışıklıkları da irdeler. Ayaklanmalar,köylü hareketleri,idari işleyiş aksaklıkları yer yer işlenir.
Vadiye dönüşün sonunda Taka intihar ederek hayatına son verir. Bu onun büyük gerçekliğidir. Onun bu gerçekliği ve bu kararın değerlendirilmesi aynı zamanda Mitsu’nun kendi yargılamasına dönüşür. Kendini bulma yönünde yeni bir yolculuğa çıkmaya hazırlanır Mitsu. Bu sefer sazdan bir kulübeye sahip olma umuduyla.
Kenzaburo Oe kısa bir süre önce hayata veda etti. Geriye Hikari kaldı. Ve ışık hala hikayeyi aydınlatmaya devam ediyor.
·
143 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.