Furuğ Ferruhzad
Ocak 1935 - ö. 13 Şubat 1967), İranlı şair, yazar, oyuncu, yönetmen, ressam 32 yıllık ömründe İran'ın 20. yy'da yetiştirdiği en önemli kadın şairlerindendir...
Dili konusu okuması, kolay üzerinde düşünülesi bir kıtabın kapağını kapattık..
Yazar bana
Tezer Özlü'yü hatırlattı, kadın ve kadınların sesı, onunda iç dünyasının çalkantıları ve durusu...
Füruğ Ferruhzad şiirlerinde derin bir yalnızlık duygusu dikkat çeker. Bunun yanında, şiirlerinde kadınların sorunlarını da ele almakta, İran toplumunun kadınlara karşı uyguladığı ayrımcılığı eleştirmektedir. Bu fikirleri zaman zaman şiddetli tartışmalara yol açmıştır. İran'da kadınların yaşamlarının daha iyi hak ve koşullara kavuşmasını savunmaktaydı. Dönemindeki Şah'ın despotluğuna da karşı çıkmıştır. Şiirleri kimi zaman İran toplumunca erotikbulunmuştur..
Ben niçin şiir yazdığımı açıklayamıyorum. Sanatla ilgilenen herkesin sebebinin -ya da en azından sebeplerden birisinin- bu yok oluş karşısında bir tür açığa vurulmamış direnme ve yüzleşme isteği olduğunu düşünüyorum....
Hayat baskısı, çevre baskısı, elimi ayağımı bağlayan zincirlerin baskısı ve tüm gücümle onların karşısında ayakta durmak için yaptığım çabalar, yorgun ve perişan düşürmüştü. Ben bir "kadın" yani bir "insan" olmak istiyordum..
( S:21) kıtaptan
Kendisine dayatılan zorlukları aşağılanma duygusuna meydan okudu. Mektupları, hatıraları ve söyleşileri, 'sonsuz gün batımında' bu meydan okumanın izleriyle; kuvvetli bir yaşama arzusu ve ölümün varlığını sanatla aşma çabasıyla dolu. Üstelik doğduğu yaşadığı toprakları hor görmeden,
Ne olursa olsun Tahran'ımızı seviyorum... O gevşetici güneşi, o ağır gün batımını, o toprak yolları ve o yoksul, mutsuz insanları severim..."
Diyor sözlerinde
Ozamn bu mücadecı kendı olma yolunda ilerlemiş kadının sözlerine, yazdıklarına yasadıklarına bir bakın derim,
#Buyurun #OKUYUN #OKUTUN
