MİLLİYETÇİLİK ve MİLLİCİLİK
Erdoğan, hamasi, ırkçı, kafatasçı, dışlayıcı, tepkisel, ayrılıkçı, ayrım- o, maço-erkek egemen, tek tipçi bir milliyetçi anlayışı doğru bulmaz Onun öne çıkardığı milliyetçilik ortak değerlere, tarihe, gelecek ÜLKÜSÜNE atıf yapan, farklı özellikleri ahenk içinde bir arada tutabilecek, ortaklık /topluluk ruhunu öne çıkaran bir anlayıştır. Milliyetçiliğin vatan, bayrak, ecdat, büyük Türkiye gibi kavramları, Erdoğan'ın da önemsediği ve yüceltmeye çalıştığı kavramlardır. Erdoğan, milliyetçiliği milletini ve vatanını sevmek, geliştirmeye çalışmak olarak vurgular.
Bu noktada Erdoğan'ın daha çok millicilik kavramıyla ifade edilebileceği söylenebilir.
Milliyetçilik olgusu özellikle 19'uncu yüzyılın son bölümünde Orta ve Doğu Avrupa'da mikro düzeyde ortaya çıkarak bir siyasi ayrışma ve dağılmaya tekabül eder.
Osmanlı'nın çözülüş sürecine de etki eden bu durum, bir yönüyle de bir savunma ve korunma refleksi olarak milliyetçi akımlara güç verir.
Cumhuriyet'in ilanından sonra öne çıkan milliyetçilik olgusu ise daha çok ulus-devlet inşa edilmesi bağlamında bir ulusçuluk mefkûresidir. Türk siyasi hayatının ana akımları arasında hem ucu-ulusalcı anlayış, hem de sağcı-milliyetçi anlayış öne çıkar.
Bazı parti ve hareketlerde ana taşıyıcı kolon ve omurga olarak belirginleşmesiyle birlikte milliyetçilik neredeyse tüm siyasi akımlar içinde bir damar olarak olagelir.
1980'lerden sonra devlet politikası olarak da teşvik edilen Türk-İslam sentezi milliyetçilik olgusuna farklı boyutlar kazandırır.
Aynı demde, Kürtlük üzerinden, etnik milliyetçi akımlar da güç kazanmaya
bir siyasi harekete dönüşmeye başlar.
sayfa 203
Sayfa 203Kitabı okudu
·
42 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.