Çok hassas olan, kendilerini devamlı suçlu hisseden ve eski düzenlerine dönmek isteyen iki ayrı çocuk: Jamie ve Elin. Bütün bunların nedeni, ikisinin de ailelerinin boşanmış olması. Şaşırtıcı bir şekilde yolları kesişiyor ve Elin, amacına ulaşmak için elinden geleni yapıyor. Jamie’ de teşhis edilen dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu (DEHB), çoğu kişiyi etkiliyor. Jamie bu durumdan kurtulup normal olmak isterken Elin’in mükemmeliyetçiliği ve amacı karşısında çok fazla tökezliyor. Oysaki Jamie’nin DEHB’den dolayı çok daha fazla düşünmeye, unutkanlığından kurtulmaya, kendisine en ufak dokunuşa bile katlanabilmeye ihtiyacı var. Ve tabiki ailesinin bir arada olmasına. Aynı Elin gibi.ve o, Elin’den daha neşeli ve her şey de daha hevesli. Ve ayrıca insanların onu normal görüp sevmesine ve herkesin mutlu olduğunu görmeye çok daha ihtiyaç duyuyor, görünüyor. Elin ise mükemmel bir kız olarak herkesin takdirini ve beğenisini kazanmak isterken aslında kendi ruhunu çok ihmal ediyor. Elin, amacına o kadar çok odaklanmış ki onun dışındaki her şeyi sahte olarak görüyor. Devamlı çalışarak üzüntülerini unutmaya çalışıyor. Ve bir bakıma da bu üzüntülerini bir hikayeye dönüştürüp yazarak bir nevi rahatlama ihtiyacını gideriyor. Ve Elin’in mükemmel olma çabasının altında da bir çeşit suçluluk duygusu olduğu hissine kapılıyorum. Bu iki çocuk, ailelerinin gerçekleştiremediği sözlerden dolayı yeni hayatlarına adapte olamıyorlar. Ama anne ve babaları ikisi için de çok çabalıyorlar. Çocuklar, okulun geleneksel disiplin anlayışı içinde de zorluklar yaşıyorlar. Ve yaşdaşlarıyla çatışmalarından dolayı. Özellikle Jamie özel durumundan dolayı okulda sorunlar yaşıyor tabi. Ama okul yönetimi kaynaştırma eğitimi yapmasına rağmen çocukları bu tür konularda grup rehberlik olarak bilgilendirdiğine dair kitapta bir bilgiye rastlayamadım sanırım. Ve Jamie, okul yönetimi tarafından devamlı suçlu görülüyor. Bunda Elin’in ve okul akadaşlarının katkısı büyük. Halbuki özellikle okul yönetimi bu konuda çok hassas olmalı. Ve bir çok olaylar zinciri gerçekleşiyor.ve bu iki çocuk, genel anlamda ortak problemlerinin çözümünü birbirlerini dinleyerek ve sevgiyle sağlıyorlar. Bunları anlamak için ise bir şeylerin kaybedilip o kaybedilen şeylere tekrar ihtiyaç duyulması ve yokluğunun hissedilmesi tabi ki etkili oluyor. Kitabı okurken insan, bir duygu selinde ilerliyor. Bence karakterlerin dilekleri, özlemleri, çabaları, çatışmaları kitabın severek okunulmasını sağlıyor. Ben özellikle Jamie’nin kendiyle mücadelesinden ve temiz kalbinden etkilendim. Ayrıca çiftlerin kendi çocukları olmasa bile kendi çocuğuymuş gibi verdiği özveri ve çabalardan da etkilendim. Sonuçta ebeveynler de boşanmak için evlenmiyor ve kitabı okurken ebeveynlerde gözlemlediğim iş birlikleri güzeldi. Tabi burada babaanne desteğini de es geçemeyiz. İnsanların eğitim ve öğretiminde temel gerçekten önemli. Daha küçüklükten insanlar, güzel erdemlerle donatılmalı. Bu yaştaki çocuklarda tabi ki kitapta yazılanlar gibi hareketler olacaktır. Ama iyi bir temel olduktan sonra Allah’ın da izniyle çoğu şeyin üstesinden gelinebilir. Aslında kitaptan çıkarılacak çok fazla şey var ama bunun için kitabı bir daha okumam gerekir. İşte unutmamak adına da okurlar olarak böyle birtakım notlar alıyoruz işte.

Kelebek Zihinli ÇocukVictoria Williamson · Timaş Yayınları · 20211,023 okunma

·

281 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

ozden79