Takriri Sükun kanunun çıkarılmasından sonra, bölgeye yapılması düşünülen harekata yönelik hukuki hazırlıklar 1932 yılına dayanmaktadır. 1934 yılında, Meclis'te görüşülerek kabul edilecek olan 2510 sayılı "İskan Kanunu"; 2 Mayıs 1932 tarihinde "1/335 numaralı İskan kanunu layihası ve İskan muvakkat encümeni mazbatası” başlığıyla "ilk taslak" olarak Meclis başkanlığına sunuldu. Dahiliye vekaleti (İçişleri bakanlığı) tarafından hazırlanan bu kanun tasarısı, "İcra Vekilleri Heyeti"nin 27 Mayıs 1932 tarihinde yapılan toplantısında ele alınmış ve Meclise sunulması kararlaştırılmıştır.
Kanun tasarısının "Esbabı Mucibe Layihası (Gerekçeli Karar)" ında uzun uzun "Türklük şuuru" anlatılmakta ve "aşiretlerin kendi hallerine bırakılmaması gerektiği" belirtilmektedir. Kanunun tasarısının neden hazırlandığına ilişkin can alıcı nokta ise şöyle açıklanmaktadır:
"...dahili iskan safahatı cümlesinden olarak ana dili Türkçe olmıyan nüfus terakümlerinin menine ve mevcutlarının dağıtılması şekillerine ve bu suretle hars vahdetinin (kültür birliğinin) korunmasına ait tedbirlerin ittihaz ve tatbiki için Hükümete kanuni selahiyet alınması düşünülmüştür. Bu meyanda ecnebilerin köylerde tesisi ikamet edememesini ve şehir ve kasaba hudutları dahilinde ecnebi nüfusu adedinin umumi nüfus yekununun yüzde onunu tecavüz eyleyememesini muta- zammın (kapsayan) hükümler tedvini ile milli bünyemizin korunması depriş edilmiştir."
Bu kanunun Mecliste görüşülmesi ise 7 Haziran 1934 tarihinde olmuştur. Kanunun dili üzerinde meydana gelen tartışmalardan sonra 14 Haziran günü kabul edilen "2510 nolu İskan Kanunu" 21 Haziran'da da Resmi Gazete'de yayınlanarak yürürlüğe girmiştir
Kanunun 11. maddesinde ise "Ana dili Türkçe olmayanlar"a ilişkin düzenlemeler yer almaktadır:
"A- Ana dili Türkçe olmayanlardan toplu olmak üzere yeniden köy ve mahalle, işçi ve sanatçı kümesi kurulması veya bu gibi kimselerin bir köyü, bir mahalleyi, bir işi veya bir sanatı kendi soydaşlarına inhisar etmesi yasaktır,
B- Türk kültürüne bağlı olmayanlar veya Türk kültürüne bağli olup da Türkçede başka dil konuşanlar hakkında harsi (kültürel), askeri, içtimai ve inzibati sebeplerle, icra Vekilleri Heyeti kararı ite, Dahiliye Vekili lüzumlu görülen tedbirleri almağa mecburdur. Toptan olmamak şartı ile başka yerlere nakil ve vatandaşlıktan ıskat etmek de (çıkarmak) bu tedbirler içindedir.
Kasabalarda ve şehirlerde yerleşin ecnebilerin tutan belediye sınırı içindeki bütün nüfus tutarının yüzde onunu geçemez ve ayrı mahalle kuramazlar."
alan yayıncılıkKitabı okudu
·
35 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.